Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
Data publikacji: 2001-11-10

Znowelizowana ustawa o rachunkowości a systemy informatyczne (cz. 2)

W poprzedniej części artykułu przedstawione zostały problemy dokumentacji oraz opis planu kont. Obecnie prezentujemy funkcjonowanie kont analitycznych, sporządzenie inwentarza, zamknięcia ksiąg oraz sprawozdań finansowych.

KSIĘGI RACHUNKOWE
Konta analityczne
Trzecim elementem ksiąg rachunkowych są konta ksiąg pomocniczych, które służą do uszczegółowienia i uzupełnienia zapisów kont księgi głównej. Konta ksiąg pomocniczych prowadzi się jako wyodrębniony system ksiąg, kartotek (zbiorów kont), komputerowych zbiorów danych, uzgodniony z saldami i zapisami na kontach księgi głównej. Konta te prowadzi się w porządku systematycznym, tak że suma sald początkowych i obrotów na kontach ksiąg pomocniczych stanowi saldo początkowe i obroty odpowiedniego konta księgi głównej. Jeśli występuje wspólna baza danych, może istnieć wspólny dla księgi głównej i ksiąg pomocniczych plan kont, zbiór fizyczny zapisów na kontach przewidzianych w zakładowym planie kont.
Ustawa o rachunkowości dopuszcza prowadzenie w ciągu okresu sprawozdawczego konta ksiąg pomocniczych nie tylko w jednostkach pieniężnych, ale i w naturalnych (możliwe są do prowadzenia: ewidencja wartościowa, ewidencja ilościowa lub wartościowo-ilościowa). Należy jednak wówczas sporządzić zestawienie na koniec okresu sprawozdawczego i ustalić jego wartość. Konta ksiąg pomocniczych mogą funkcjonować w praktyce jak konta dwustronne, rejestry lub zestawienia. Ponieważ nie ma tu ograniczeń, systemy informatyczne rachunkowości w różny sposób rozwiązują te wymogi.
close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00