Ponieważ Sąd Najwyższy jest w polskim systemie prawnym sądem, którego orzeczenia nie podlegają zaskarżeniu, wniesienie sprawy do TSUE jest obligatoryjne. Nie ma przy tym znaczenia okoliczność, że w wypadku uchylenia zaskarżonego postanowienia, orzeczenie Sądu Najwyższego nie będzie „ostatnim słowem w procesie”, albowiem alternatywną możliwością jest oddalenie kasacji, które definitywnie zamknęłoby
Zaniechanie przez pokrzywdzonego ścigania oskarżonego dowodzi, że realnie on realizacji groźby się nie obawiał, jego obawa nie była „uzasadniona”.
1. Skoro ochrona życia dziecka nienarodzonego, zdolnego do życia poza organizmem matki, aktualizuje się także z chwilą zaistnienia medycznych wskazań do niezwłocznego zakończenia ciąży cesarskim cięciem, to obowiązek sprawowania tej ochrony przez lekarza rozpoczyna się w chwili stwierdzenia zagrożenia płodu w stopniu uzasadniającym prawdopodobieństwo zaistnienia konieczności dokonania zabiegu, a więc
W sprawie rozpoznawanej przez Sąd Rejonowy w pierwszej instancji w postępowaniu uproszczonym, gdy odroczono rozprawę na czas dłuższy niż 21 dni, dalsze rozpoznawanie sprawy, zgodnie z art. 484 § 2 k.p.k., odbywa się już w postępowaniu zwyczajnym. W tym stanie rzeczy nie było podstaw do zarządzenia rozpoznania sprawy w postępowaniu odwoławczym w składzie jednego sędziego na podstawie art. 476 § 2 k.p.k
W sprawach o wydanie wyroku łącznego sąd nie jest związany wnioskiem skazanego i może podejmować czynności zmierzające do objęcia wyrokiem łącznym także innych skazań, co zresztą wprost wynika z dyspozycji art. 570 k.p.k. Możliwość taka nie oznacza jednak automatycznej konieczności obejmowania analizą przy wydawaniu każdego wyroku łącznego wszystkich skazań, jakie kiedykolwiek nastąpiły wobec konkretnej
Mimo, że wiążący charakter ma jedynie wyrok skazujący, a charakteru takiego nie mają zawarte w uzasadnieniu ustalenia sądu karnego stanowiące jego podstawę, to nie oznacza jednak, że one nie istnieją lub że są pozbawione jakiegokolwiek znaczenia.
Nie ma podstaw do przyjęcia, iż wzrost cen nieruchomości, nawet jeżeli ma on charakter znaczny, będący jednak następstwem swobodnego kształtowania się w gospodarce wolnorynkowej sił popytu i podaży, stanowi szczególną okoliczność uzasadniającą ustalenie wysokości odszkodowania według innych cen, niż obowiązujące w dacie orzekania [art. 363 § 2 k.c.].
Warunkowe prawo dzierżawy może być ujawnione w księdze wieczystej na podstawie art. 16 ust. 2 pkt 1 u.k.w.h
Jeżeli opracowany w rozporządzeniu, wydanym na podstawie art. 251 ust. 2 u.k.w.h., system informatyczny zawiera braki lub błędy, prowadzące w określonych sytuacjach do wpisów niezgodnych z prawem, obowiązkiem Sądu jest odmowa zastosowania takiego przepisu niższego rzędu, jako oczywiście sprzecznego z ustawą. Przedmiotem wpisu w księdze wieczystej ma być bowiem prawo do nieruchomości, które rzeczywiście
Bez niezbędnej konkretyzacji wniosku o przyjęcie skargi do rozpoznania, które wymaga odpowiednio sprecyzowanego uzasadnienia [art. 398.4 § 2 k.p.c.] - nie ma w ogóle określenia przedmiotu wniosku.
Właścicielowi gruntu, którego granice zostały przekroczone przy wznoszeniu budynku lub innego urządzenia na nieruchomości sąsiedniej przysługują tzw. roszczenia uzupełniające przewidziane w art. 224 § 2 i art. 225 k.c. także wówczas, gdy zgodnie z art. 151 k.c. nie służy mu roszczenie o przywrócenie stanu poprzedniego.
Na zakładzie karnym spoczywa obowiązek zorganizowania takich warunków przyjmowania i przekazywania korespondencji, by zapewnione było jej dostarczenie do odpowiednich placówek pocztowych, a w konsekwencji dotarcie do adresata. Jeżeli doszło do zaniedbań w tym zakresie i uniemożliwienia dotarcia korespondencji do adresata, może to oznaczać w konkretnych okolicznościach faktycznych naruszenie dobra osobistego
Wyrok uwzględniający akcję pauliańską nie musi zawierać zobowiązania osoby trzeciej do znoszenia egzekucji, gdyż obowiązek taki powstaje wprost i bezpośrednio na mocy ustawy (art. 532 k.c.), jako konsekwencja uznania czynności za bezskuteczną.
Art. 3941 § 1 pkt 2 k.p.c. nie ma zastosowania do rozstrzygnięcia w przedmiocie zwolnienia od kosztów sądowych. Trafność postanowienia o odmowie zwolnienia powoda od części opłaty od skargi kasacyjnej nie podlega kontroli Sądu Najwyższego, bowiem postanowienie to nie jest zaskarżalne do Sądu Najwyższego.
Art. 446 § 3 k.c. nie uzależnia przyznania odszkodowania od tego, by stan majątkowy osoby najbliższej zmarłego był zły, ale od tego, by stan ten uległ znacznemu pogorszeniu. Wykazywanie konkretnych zarobków męża, które zaspokajały całość potrzeb utrzymania rodziny, jest to jeden z właściwych sposobów wykazania rozmiaru pogorszenia sytuacji materialnej, jako elementu sytuacji życiowej w rozumieniu art
Treść art. 373 prawa upadłościowego i naprawczego wskazuje na to, że przy uwzględnieniu wniosku o orzeczenie zakazu Sąd ma możliwość orzeczenia go w zakresie uznanym za celowy i uzasadniony, lecz nie wykraczającym poza przedmiotowe ramy wyznaczone zakresem przepisu, i to niezależnie od treści wniosku o orzeczenie zakazu. Przepis ten nie zobowiązuje zaś Sądu do łącznego orzeczenia wobec dłużnika wszystkich
Właścicielowi gruntu, którego granice zostały przekroczone przy wznoszeniu budynku lub innego urządzenia na nieruchomości sąsiedniej, przysługują tzw. roszczenia uzupełniające przewidziane w art. 224 § 2 i art. 225 k.c. także wówczas, gdy zgodnie z art. 151 k.c. nie służy mu roszczenie o przywrócenie stanu poprzedniego.
Na orzeczenie o kosztach postępowania przed Sądem pierwszej instancji, wydanego w konsekwencji reformatoryjnego orzeczenia przez Sąd drugiej instancji, nie przysługuje zażalenie do Sądu Najwyższego zgodnie z art. 3941 § 1 pkt 2 k.p.c..
Co do zasady, niezbędny nakład pracy oraz wkład pracy adwokata sąd bierze pod uwagę przy zasądzaniu opłaty za czynności adwokata z tytułu zastępstwa prawnego, a nie przy nieobciążaniu strony kosztami procesu na podstawie art. 102 k.p.c.
Posiadanie służebności gruntowej polegającej na korzystaniu z trwałych i widocznych urządzeń posadowionych na nieruchomości przez przedsiębiorstwo energetyczne, może być uznane za posiadanie w dobrej wierze z chwilą jego objęcia, na podstawie przepisów ustawy z dnia 28 czerwca 1950 r. o powszechnej elektryfikacji wsi i osiedli (Dz. U. Nr 28, poz. 256 ze zm.).
Zastosowanie art. 102 k.p.c. wymaga odrębnego uzasadnienia, nie tożsamego z okolicznościami zwolnienia strony od kosztów sądowych; to zwolnienie nie stanowi jednoczesnego powodu do nieobciążania kosztami związanego z wynikiem postępowania sądowego. Odwołanie się tylko do sytuacji życiowej i majątkowej, w tym do braku majątku, co ogólnie stanowiło przyczynę wcześniejszego zwolnienia od kosztów sądowych
Nie jest wystarczającą przesłanką, uzasadniającą przedstawienie zagadnienia prawnego do rozstrzygnięcia Sądowi Najwyższemu [art. 390 § 1 k.p.c.], powołanie się na rozbieżną wykładnię tego samego przepisu prawa w orzecznictwie sądów, gdyż nie oznacza to równocześnie, że każda z przyjmowanych przez sądy wykładni przepisu, mającego zastosowanie przy rozpoznawaniu apelacji, jest uzasadniona także w ocenie
Skoro zarówno apelacja, jak i skarga kasacyjna zostały wymierzone przeciwko „całości orzeczenia”, to wartość przedmiotu zaskarżenia oznaczona w skardze nie może być wyższa niż wskazana w apelacji.
1) Art. 1821 § 1 k.p.c. nie ma zastosowania do roszczeń, o których stanowi art. 51 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 191, poz. 1484 ze zm.). 2) W sprawach wszczętych przeciwko upadłemu, w stosunku do którego ogłoszono upadłość likwidacyjną o roszczenia, które nie podlegają procedurze zgłoszenia wierzytelności do masy upadłości
