Postanowienie SN z dnia 27 września 2010 r., sygn. V KK 21/10

Zaniechanie przez pokrzywdzonego ścigania oskarżonego dowodzi, że realnie on realizacji groźby się nie obawiał, jego obawa nie była „uzasadniona”.

Sąd Najwyższy w składzie: SSN Henryk Gradzik (przewodniczący)  SSN Piotr Hofmański  SSN Małgorzata Gierszon (sprawozdawca)

Protokolant Joanna Sałachewicz

przy udziale prokuratora Prokuratury Generalnej Jerzego Eugelkinga

w sprawie Krzysztofa M. oskarżonego z art. 190 § 1 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k. po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie w dniu 27 września 2010 r., kasacji, wniesionej przez prokuratora na niekorzyść oskarżonego od wyroku Sądu Okręgowego - w Z. z dnia 22 października 2009 r., zmieniającego wyrok Sądu Rejonowego w Ż. z dnia 1 września 2008 r.,

1. oddala kasację jako oczywiście bezzasadną;

2. kosztami sądowymi postępowania kasacyjnego obciąża Skarb Państwa;

3. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. Kazimierza M. - Kancelaria Adwokacka w W. kwotę 732 (siedemset trzydzieści dwa) zł w tym 22 % podatku VAT za obronę z urzędu oskarżonego przed Sądem Najwyższym.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 1 września 2008 r. Sąd Rejonowy w Ż. uznał Krzysztofa M. winnym tego, że w dniu 30 grudnia 2007 r. w sklepie spożywczym „O.” w Ż. groził Jerzemu T. pobiciem, a groźba ta wzbudzała u wymienionego uzasadnioną obawę, że zostanie spełniona, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się mając ograniczoną w stopniu znacznym zdolność do pokierowania swoim postępowaniem, to jest występku z art. 190 § 1 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k. i za to na podstawie tych przepisów wymierzył mu karę 3 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie na mocy art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 pkt 1 k.k. warunkowo zawiesił na okres lat dwóch oraz na podstawie art. 72 § 1 pkt 1 k.k. zobowiązał go do informowania kuratora o przebiegu okresu próby.