Wyrok SN z dnia 24 września 2010 r., sygn. IV CSK 72/10

Mimo, że wiążący charakter ma jedynie wyrok skazujący, a charakteru takiego nie mają zawarte w uzasadnieniu ustalenia sądu karnego stanowiące jego podstawę, to nie oznacza jednak, że one nie istnieją lub że są pozbawione jakiegokolwiek znaczenia.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Mirosława Wysocka (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Irena Gromska-Szuster

SSN Zbigniew Kwaśniewski

w sprawie z powództwa Marianny P.

przeciwko Agnieszce B. i Mariuszowi B.

o zobowiązanie do złożenia oświadczenia woli,

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej

w dniu 24 września 2010 r.,

skargi kasacyjnej pozwanych

od wyroku Sądu Apelacyjnego w L.

z dnia 6 października 2009 r.,

I. uchyla zaskarżony wyrok w części zmieniającej wyrok Sądu pierwszej instancji (punkt I) oraz orzekającej o kosztach postępowania apelacyjnego (punkt III) i opłatach (punkt IV) i w tym zakresie przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu w L. do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego;

II. odrzuca skargę kasacyjną w pozostałej części.

Uzasadnienie

Sąd Okręgowy w R. oddalił powództwo Marianny P. przeciwko Agnieszce B. i Mariuszowi B. o zobowiązanie do złożenia oświadczenia woli o przeniesieniu na powódkę własności bliżej opisanej nieruchomości. Nieruchomość tę, stanowiącą zabudowaną działkę o powierzchni 0,49 ha, powódka podarowała umową notarialną z dnia 18 lutego 2002 r. córce - pozwanej Agnieszce B., która ustanowiła dla matki dożywotnią służebność osobistą mieszkania. Obecnie nieruchomość stanowi wspólność małżeńską pozwanych. Stosunki pomiędzy stronami popsuły się od zdarzenia, które miało miejsce w dniu 20 sierpnia 2003 r. Sąd Rejonowy w G. uznał pozwaną za winną tego, że w tym dniu szarpiąc się z powódką podrapała ją powodując zadrapanie szyi oraz uderzając pięścią w głowę spowodowała obrażenia w postaci małego guza, czyli obrażenia ciała trwające krócej niż 7 dni oraz pozwanego za winnego tego, że w tym dniu przytrzymując powódkę za ramiona przy ścianie budynku spowodował u niej siniaki ramienia i drobne siniaki na kolanach, czyli naruszenie czynności ciała trwające krócej niż 7 dni, i wymierzył pozwanym karę grzywny. Wyrokiem z dnia 4 listopada 2008 r. orzeczenie to zostało utrzymane w mocy przez Sąd Okręgowy w R., z taką zmianą, że odstąpił on od wymierzania kary pozwanym i orzekł środek polegający na świadczeniu na cel społeczny. Sąd  ustalił, na podstawie szczegółowej analizy materiału dowodowego, że zajście w dniu 20 sierpnia 2003 r. sprowokowała powódka, wywołując awanturę, w wyniku której doszło do uszkodzenia jej ciała; ustalenia te miały zasadniczy wpływ na orzeczenie co do kary.