Uchwała SN z dnia 1 grudnia 1994 r. sygn. III AZP 8/94

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1994

Postanowienie SN z dnia 29 listopada 1994 r., sygn. WZ 258/94

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1994

Z treści art. 79 § 1 w zw. z art. 80 k.p.k. wynika, że w postępowaniu o odszkodowanie i zadośćuczynienie, prowadzonym na podstawie art. 8 i 11 ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz.U. nr 34, poz. 149 z późn. zm.), pełnomocnikiem wnioskodawcy może być tylko adwokat, wobec czego

Postanowienie SN z dnia 23 listopada 1994 r. sygn. III PO 8/94

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1994

Wyrok SN z dnia 8 listopada 1994 r. sygn. II URN 42/94

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1994

Art. 12 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. Nr 17, poz. 75 ze zm.) przyznaje osobom wymienionym w tym przepisie prawo do świadczeń przewidzianych w ustawie z dnia 29 maja 1974 r. o inwalidach wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (jednolity tekst: Dz. U. z 1983 r., Nr 13, poz. 68 ze zm

Wyrok SN z dnia 12 października 1994 r. sygn. II URN 37/94

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1994

Powierzenie stwierdzenia nabycia uprawnień przewidzianych w ustawie z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. Nr 17, poz. 75 ze zm.) Kierownikowi Urzędu d/s Kombatantów i Osób Represjonowanych nie oznacza, iż dopiero z datą orzeczenia kombatant lub osoba represjonowana nabywa prawo określone ustawą. Kierownik

Uchwała Składu 7 Sędziów SN z dnia 28 września 1994 r., sygn. I KZP 9/94

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1994

W wypadku śmierci osoby represjonowanej na skutek wykonania kary śmierci wymierzonej wyrokiem, który został uznany za nieważny na podstawie art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz.U. nr 34, poz. 149 ze zm.), na osoby wymienione w art. 8 ust. 1 zdanie 2 tej ustawy

Uchwała SN z dnia 22 września 1994 r., sygn. I KZP 22/94

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1994

Zasądzenie na rzecz jednej z osób wymienionych w art. 8 ust. 1 zd. 2 ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność w rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz.U. nr 34, poz. 149; zm. Dz.U. z 1993 r., nr 36, poz. 157) całego roszczenia które przypadałoby osobie represjonowanej, nie stoi na przeszkodzie zgłoszenia – w trybie przepisów

Wyrok SN z dnia 6 września 1994 r. sygn. II URN 17/94

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1994

Kombatantom i innym osobom uprawnionym, pobierającym rentę inwalidzką z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej przysługuje prawo do dodatku kombatanckiego, określonego w art. 15 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. Nr 17, poz. 75 ze zm.)

Uchwała SN z dnia 4 sierpnia 1994 r. sygn. I PZP 31/94

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1994

1. Funkcjonariuszowi pożarnictwa, który w trybie art. 129 ust. 1 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. Nr 88, poz. 400) wyraził pisemną zgodę na podjęcie służby w tej Straży, przysługuje do dnia 30 czerwca 1992 r. prawo do uposażenia przewidzianego w rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 23 czerwca 1992 r. w sprawie uposażenia strażaków Państwowej Straży

Uchwała SN z dnia 28 lipca 1994 r., sygn. I KZP 17/94

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1994

W przypadku śmierci osoby uprawnionej – na podstawie art. 8 ust. 1 zdanie drugie ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz.U. nr 34, poz. 149; zm. Dz.U. z 1993 r., nr 36, poz. 159) – do wystąpienia, w miejsce osoby represjonowanej, z żądaniem odszkodowania za poniesioną szkodę

Uchwała SN z dnia 8 lipca 1994 r., sygn. II UZP 13/94

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1994

Członkom rodziny poborowego, wezwanego do stawienia się przed komisją lekarską (art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej - jednolity tekst: Dz. U. z 1992 r., Nr 4, poz. 16), który uległ śmiertelnemu wypadkowi w drodze do siedziby tej komisji lub w drodze powrotnej, przysługują świadczenia na zasadach i w trybie przewidzianym dla pracowników

Postanowienie SN z dnia 16 czerwca 1994 r. sygn. II UZP 8/94

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1994

1. Sąd Najwyższy podejmuje uchwałę w trybie art. 13 pkt 3 ustawy z dnia 20 września 1984 r. o Sądzie Najwyższym (jednolity tekst: Dz. U. z 1994 r., Nr 13, poz. 48) wówczas, gdy wątpliwości co do rozumienia przepisów prawa ujawniają się w praktyce organów, nad którymi Sąd Najwyższy sprawuje także pośredni nadzór w zakresie orzekania. 2. Nieprawidłowe stosowanie prawa w praktyce przez jedną z terenowych

Uchwała Składu 7 Sędziów SN z dnia 15 czerwca 1994 r., sygn. WZP 2/93

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1994

Przez prowadzenie zaciągu, o którym mowa w art. 238 ust. 2 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, należy rozumieć ukierunkowane działanie polegające na nakłanianiu lub ułatwianiu obywatelom polskim, a także przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej cudzoziemcom, służby w obcym wojsku, obcej organizacji wojskowej lub zakazanej przez prawo

Uchwała składu 7 sędziów SN z dnia 31 maja 1994 r. sygn. III AZP 1/94

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1994

Uchwała Składu 7 Sędziów SN z dnia 28 maja 1994 r., sygn. WZP 1/94

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1994

Działające w Wojsku Polskim – na podstawie przepisów ustawy z dnia 18 stycznia 1951 r. o odpowiedzialności żołnierzy za przewinienia dyscyplinarne i za naruszenie honoru i godności żołnierskiej (Dz.U. nr 6, poz. 53) – oficerskie sądy honorowe nie były organami pozasądowymi w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych

Uchwała Składu 7 Sędziów SN z dnia 25 maja 1994 r., sygn. III CZP 38/94

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1994

Dopuszczalna jest droga sądowa w sprawie z powództwa jednoosobowej spółki Skarbu Państwa powstałej z przekształcenia państwowego przedsiębiorstwa wykonującego w całości zadania dla potrzeb obronności i bezpieczeństwa Państwa przeciwko Skarbowi Państwa – Ministrowi Przemysłu i Handlu o zapłatę z tytułu wynagrodzenia szkody wynikłej z utrzymywania w latach 1990-1991 w gotowości bezczynnych linii produkcyjnych

Wyrok SN z dnia 7 kwietnia 1994 r. sygn. II URN 9/94

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1994

Data nabycia prawa do świadczeń przewidzianych w ustawie z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. Nr 17, poz. 75 ze zm.) jest związana z datą złożenia wniosku o te świadczenia (art. 99 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin - Dz. U. Nr 40, poz. 267 ze zm.), a nie

Wyrok SN z dnia 7 kwietnia 1994 r. sygn. II URN 10/94

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1994

Datą decydującą o sposobie obliczenia podstawy wymiaru emerytury lub renty jest data zgłoszenia wniosku o te świadczenia.

Wyrok SN z dnia 22 marca 1994 r., sygn. WR 45/94

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1994

Przymusowe doprowadzenie do jednostki wojskowej – na podstawie art. 61 ust. 2 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (j.t. Dz.U. z 1992 r., nr 4, poz. 16; zm. Dz.U. z 1992 r., nr 54, poz. 254 i z 1994 r., nr 43, poz. 165) – powołanego do czynnej służby wojskowej, który nie zgłosił się do odbywania tej służby, nie nadaje mu statusu „żołnierza” (art

Postanowienie SN z dnia 3 marca 1994 r., sygn. WZ 36/94

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1994

Do uznania za nieważny wyroku sądu wojskowego, skazującego osobę cywilną za popełnienie przestępstwa określonego w art. 18 § 1 w zw. z art. 7 dekretu z dnia 13 czerwca 1946 r. o przestępstwach szczególnie niebezpiecznych w okresie odbudowy Państwa (Dz.U. nr 30, poz. 192 z późn. zm.), powołany jest z mocy art. 2 ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych

Postanowienie SN z dnia 16 lutego 1994 r. sygn. III PO 1/94

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1994

Uchwała Składu 7 Sędziów SN z dnia 10 lutego 1994 r., sygn. II UZP 31/93

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1994

Osobę urodzoną w więzieniu lub łagrze w ZSRR, bądź na przymusowym zesłaniu i deportacji w ZSRR, należy uważać za podlegającą w tym czasie represjom w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 3 litera „a” albo litera „b” ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz.U. nr 17, poz. 75 ze zm.).

Uchwała SN z dnia 3 lutego 1994 r. sygn. II UZP 1/94

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1994

Prawo kombatantów uprawnionych do emerytury lub renty i odznaczonych orderem lub tytułem honorowym do świadczenia przewidzianego rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 3 maja 1989 r. w sprawie świadczenia pieniężnego przysługującego kombatantom - emerytom i rencistom odznaczonym orderem lub tytułem honorowym (Dz. U. Nr 27, poz. 143) ustało z dniem 1 stycznia 1991 r.