Przepis uchwały organów samorządu zawodowego nie może stanowić materialnoprawnej podstawy odpowiedzialności o charakterze represyjnym, a więc także i odpowiedzialności dyscyplinarnej. Podstawę odpowiedzialności o charakterze represyjnym może stanowić jedynie przepis rangi ustawowej. Zatem, podstawą odpowiedzialności dyscyplinarnej adwokata musi być art. 80 ustawy - Prawo o adwokaturze.
1. Podejmując uchwałę na wniosek Ministra Sprawiedliwości złożony na podstawie art. 48 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. - Prawo o notariacie (jednolity tekst: Dz.U. z 2008 r. Nr 189, poz. 1158 ze zm.), rada izby notarialnej jest związana przedmiotem tego wniosku; nie jest natomiast związana wskazanym we wniosku sposobem rozstrzygnięcia sprawy. 2. Wyznaczenie przez radę izby notarialnej notariusza na
Wspólny wniosek notariusza i aplikanta o wyznaczenie notariusza jako patrona aplikanta nie rodzi bezwzględnego obowiązku jego uwzględnienia przez radę izby notarialnej. Rada nie może jednak uchylić się od merytorycznego rozpoznania tego wniosku (art. 73 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. - Prawo o notariacie, jednolity tekst: Dz.U. z 2008 r. Nr 189, poz. 1158 ze zm. w związku z § 1 ust. 3 rozporządzenia
1. Organy samorządu notarialnego nie muszą powoływać się na upoważnienie do wydania uchwały w sprawie należącej do samorządu. 2.Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 grudnia 2005 r. w sprawie organizacji aplikacji notarialnej (Dz.U. Nr 258, poz. 2169 ze zm.) nie jest sprzeczne z ustawą. 3. Rada izby notarialnej jest odpowiedzialna za organizację i odbywanie aplikacji notarialnej zgodnie
Wyrok Trybunału Konstytucyjnego, stwierdzający w sentencji niezgodność z Konstytucją braku określonej regulacji prawnej, nie stanowi podstawy wznowienia postępowania przewidzianej w art. 4011 k.p.c.
Jeżeli strona ustanowiła pełnomocnika procesowego, doręczenia wyroku zaocznego należy dokonać pełnomocnikowi z pouczeniem o przysługujących środkach zaskarżenia, także wtedy, gdy jest nim adwokat, radca prawny lub rzecznik patentowy (art. 343 w związku z art. 133 § 3 k.p.c.).
1. Uzupełnienie przepisu uchwały Naczelnej Rady Adwokackiej (Regulaminu aplikacji adwokackiej) przez dodanie do jego dotychczasowego brzmienia nowej treści, funkcjonalnie powiązanej z dotychczasową, może stanowić zmianę całego przepisu, co umożliwia jego zaskarżenie przez Ministra Sprawiedliwości, a następnie uchylenie w całości przez Sąd Najwyższy (art. 14 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 26 maja 1982 r.
1. Prowadzenie aplikacji notarialnej jest ustawowym obowiązkiem samorządu notarialnego o charakterze publicznoprawnym, który nie może zostać zawieszony uchwałą rady izby notarialnej. 2. Dokonanie wpisu na listę aplikantów notarialnych jest równoznaczne z bezwarunkowym obowiązkiem umożliwienia rozpoczęcia aplikacji (szkolenia) przez radę właściwej izby notarialnej.
Regionalna izba notarialna nie ma kompetencji do podejmowania uchwał w przedmiocie zasad etyki zawodowej notariuszy.
Pełnomocnictwo procesowe wynikające z ustanowienia dla strony adwokata w postępowaniu kasacyjnym, nie obejmuje umocowania do reprezentowania strony w sprawie wywołanej skargą o wznowienie postępowania.
Zgodnie z art. 5 § 1 ustawy z dnia 14 lutego 1991r. - Prawo o notariacie (tekst jedn.: Dz.U. z 2008r., Nr 189, poz. 1158) podstawą uprawnienia notariusza do pobrania wynagrodzenia od stron za dokonanie czynności notarialnej jest umowa ze stronami czynności. Przepis ten nie wyłącza możliwości zawarcia umowy o dokonanie czynności notarialnej bez wynagrodzenia.
Uchwała rady izby komorniczej sprzeciwiająca się wykonaniu uchwały Krajowej Rady Komorniczej jest sprzeczne z art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (jednolity tekst: Dz.U. z 2006 r. Nr 167, poz. 1191 ze zm.).
Przepis art. 89 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (jednolity tekst: Dz.U. z 2006 r. Nr 167, poz. 1191 ze zm.) nie upoważnia walnego zgromadzenia komorników izby komorniczej do podjęcia uchwały zobowiązującej radę izby komorniczej do wystąpienia z określonym wnioskiem do Krajowej Rady Komorniczej.
W sprawie o odszkodowanie w związku z wypowiedzeniem umowy o pracę zawartej na czas określony z naruszeniem przepisów o wypowiedzeniu takiej umowy opłatę za czynności radcy prawnego z tytułu zastępstwa prawnego określa się z zastosowaniem § 11 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa
Apelacja uczestnika postępowania w części dotyczącej rozstrzygnięcia o kosztach pomocy prawnej udzielonej z urzędu, w wypadku przyznania tych kosztów pełnomocnikowi od Skarbu Państwa jest niedopuszczalna.
W razie objęcia jednym pozwem żądania uchylenia kilku uchwał pozwanej wspólnoty mieszkaniowej podstawę zasądzenia kosztów zastępstwa procesowego strony reprezentowanej przez radcę prawnego stanowi stawka minimalna, o której mowa w § 10 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów
W sytuacji, gdy z wniosku o wznowienie postępowania złożonego przez stronę wyraźnie wynika, że domaga się wznowienia postępowania w oparciu o inne powody niż wymienione w art. 540 i art. 540a k.p.k., to wówczas nie będzie potrzeby rozpoznawania złożonego wniosku o wyznaczenie z urzędu adwokata albo radcę prawnego do sporządzenia i podpisania wniosku o wznowienie postępowania, skoro wniosek o wznowienie
Wniesienie osobistej kasacji przez skarżącego wraz z wnioskiem o wyznaczenie obrońcy z urzędu w postępowaniu kasacyjnym, obliguje prezesa sądu (art. 93 § 2 k.p.k.) do merytorycznego rozpoznania wniosku w oparciu o przepis art. 78 § 1 k.p.k. Przy rozstrzyganiu o jego zasadności, niedopuszczalna jest antycypacja możliwych dalszych czynności obrońcy, wykonywanych w ramach kompetencji przewidzianych w
Sąd Najwyższy nie podziela zarzutu (…), że przepis art. 4 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (tekst jedn.: Dz. U. Nr 123 z 2002 r., poz. 1059 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym od dnia 10 września 2005 r. tzn. od wejścia w życie przepisów ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze i niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 163, poz. 1361) należy traktować jako lex
Skoro (…) skarżący wystąpił z kasacją od postanowienia sądu odwoławczego, wydanego w trybie przepisów Kodeksu karnego wykonawczego, o utrzymaniu w mocy postanowienia o odwołaniu rozłożenia mu na raty należności sądowych, to orzeczenie takie, jako niebędące wyrokiem sądu odwoławczego, nie podlega zaskarżeniu kasacją. Z art. 18 § 2 k.k.w. należy stwierdzić, że przepis ten, uprawniając prezesa sądu i
Urlop (obrońcy) nie stanowi dostatecznego uzasadnienia wniosku o odroczenie rozprawy. (…) Powyższe stwierdzenie wynika wprost z art. 37a ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze. Przepis wspomnianej ustawy wskazuje, że ustanowienie zastępstwa jest obowiązkiem obrońcy w przypadku urlopu lub innej przemijającej przeszkody tak, aby prowadzone przez niego sprawy nie doznały uszczerbku.
Umowa przenosząca własność w celu wykonania zobowiązania do przeniesienia własności nieruchomości (art. 158 k.c.), zawarta w formie aktu notarialnego sporządzonego przez notariusza zawieszonego w czynnościach zawodowych (art. 68 § 1 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. - Prawo o notariacie, jedn. tekst: Dz.U. z 2008 r. Nr 189, poz. 1158), jest nieważna.
1. Adwokat, radca prawny lub rzecznik patentowy będący dalszym pełnomocnikiem nie może uwierzytelnić odpisu pełnomocnictwa podstawowego. 2. Brak formalny pisma procesowego w postaci nienależytego umocowania pełnomocnika może być usunięty potwierdzeniem strony dokonanych przez niego czynności. W tym celu sąd powinien wyznaczyć stronie odpowiedni termin.
Okoliczność, że substytutem (…) był aplikant adwokacki, nie mający uprawnienia do podpisywania pism procesowych, który jednak niewątpliwie był świadomy stanu zdrowia adwokata który ustanowił go substytutem, nie zwalniał go od podjęcia skutecznych działań zmierzających do właściwego reprezentowania interesów prawnych oskarżonego, którego w postępowaniu odwoławczym reprezentował, chyba że ten ostatni
