Uchwała SN z dnia 23 września 2009 r., sygn. I KZP 7/09
Sąd Najwyższy w Warszawie - Izba Karna
na posiedzeniu w składzie:
Przewodniczący: SSN Henryk Gradzik (sprawozdawca)
Sędziowie: SSN Krzysztof Cesarz
SSN Przemysław Kalinowski
SSN Waldemar Płóciennik SSN Roman Sądej
SSN Andrzej Wróbel (del. z Izby Pracy)
SSN Dariusz Zawistowski (del. z Izby Cywilnej)
Protokolant: Łukasz Majewski
przy udziale Prokuratora Prokuratury Krajowej Aleksandra Herzoga
w sprawie notariusza Adama B., obwinionego w postępowaniu dyscyplinarnym o popełnienie czynu określonego w art. 50 ustawy z dnia 14 lutego 1991r. - Prawo o notariacie (Dz.U. z 2008r. Nr 189, poz. 1158),
po rozpoznaniu przekazanego na podstawie art. 59 ustawy z dnia 23 listopada 2002r. o Sądzie Najwyższym (Dz.U. Nr 240, poz. 2052, ze zm.) w zw. z art. 63e ustawy z dnia 14 lutego 1991r. - Prawo o notariacie, postanowieniem Sądu Najwyższego w składzie 3 sędziów z dnia 30 marca 2009r., sygn. SDI 30/08, do rozstrzygnięcia przez powiększony skład tego Sądu zagadnienia prawnego wymagającego zasadniczej wykładni ustawy:
„Czy - ze względu na pozycję notariusza w polskim systemie prawa oraz charakter czynności notarialnych - przepis art. 5 §1 ustawy z dnia 14 lutego 1991r. - Prawo o notariacie (tekst jedn.: Dz.U. z 2008r., Nr 189, poz. 1158) jedynie uprawnia, czy zobowiązuje notariusza do pobrania wynagrodzenia za dokonanie czynności notarialnej, uzgodnionego umownie ze stronami tej czynności w stawce nie wyższej, niż przewidziana w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 czerwca 2004r. w sprawie maksymalnych stawek taksy notarialnej (Dz.U. Nr 148, poz. 1564 ze zm.) ?”
uchwalił udzielić następującej odpowiedzi:
Zgodnie z art. 5 § 1 ustawy z dnia 14 lutego 1991r. - Prawo o notariacie (tekst jedn.: Dz.U. z 2008r., Nr 189, poz. 1158) podstawą uprawnienia notariusza do pobrania wynagrodzenia od stron za dokonanie czynności notarialnej jest umowa ze stronami czynności. Przepis ten nie wyłącza możliwości zawarcia umowy o dokonanie czynności notarialnej bez wynagrodzenia.