Postanowienie SN z dnia 25 marca 2009 r., sygn. IV KZ 13/09

Sąd Najwyższy nie podziela zarzutu (…), że przepis art. 4 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (tekst jedn.: Dz. U. Nr 123 z 2002 r., poz. 1059 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym od dnia 10 września 2005 r. tzn. od wejścia w życie przepisów ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze i niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 163, poz. 1361) należy traktować jako lex specialis w stosunku do unormowań zawartych w Kodeksie postępowania karnego, a w szczególności do art. 88 § 1 i 2 k.p.k. Przepis ten nie stanowi więc unormowania szczegółowego, regulującego zakres upoważnienia radców prawnych do występowania w procesach karnych.