Wystawienie przez bank na podstawie art. 53 ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 1992 r. Nr 72, poz. 359 ze zm.) – bez postanowienia sądu wydanego na podstawie art. 793 k.p.c. – dalszego bankowego tytułu wykonawczego i wszczęcie na jego podstawie egzekucji sądowej stanowi czyn niedozwolony (art. 415 k.c.).
Kategoryczne sformułowanie pierwszego zdania art. 14 ustawy z dnia 20 lipca 2001 r. o kredycie konsumenckim wskazuje na bezwzględny wymóg istnienia takiej zaległości w chwili wypowiedzenia, a ponieważ wypowiedzenie nie może być skutecznie dokonane bez wcześniejszego wezwania do zapłaty, które z kolei odnosi się do konkretnych, zindywidualizowanych świadczeń już wymagalnych, przedmiotem oceny dopuszczalności
Zarówno bank zleceniodawcy, jak i bank beneficjariusza zobowiązane są do realizacji polecenia przelewu zgodnie z jego treścią, zatem, w razie stwierdzenia niezgodności w treści polecenia przelewu, bank nie powinien go realizować. Podzielić należy ocenę, że obowiązek dokonania sprawdzenia zgodności numeru rachunku i nazwy beneficjariusza należy wywodzić z ogólnych kodeksowych zasad wykonywnia zobowiązań
Nie można wytoczyć powództwa o ustalenie, że klauzule niedozwolone dotyczące przeliczeń walutowych w umowach kredytowych nie obowiązują w odniesieniu do spłaconej już części zobowiązań. Można za to zażądać zwrotu pieniędzy, które się bankowi nie należały.
Jeżeli po wszczęciu egzekucji, której podstawą jest bankowy tytuł egzekucyjny zaopatrzony w klauzulę wykonalności, doszło do połączenia banków przez przeniesienie całego majątku banku przejmowanego na bank przejmujący (art. 124 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe, jedn. tekst Dz. U. z 2012 r., poz. 1376 ze zm., w zw. z art. 492 § 1 pkt 1 k.s.h.), sąd nadaje klauzulę wykonalności
Co do zasady, zawarcie przez bank umowy kredytu w celu określonym jako spłata wcześniej powstałych z innego tytułu zobowiązań kredytobiorcy względem banku kredytującego nie stanowi nowacji wcześniejszego zobowiązania kredytobiorcy wobec banku, wynikającego z innego tytułu prawnego (art. 69 ust. 1 i 2 pr. bank. w zw. z art. 506 § 1 k.c.).
1. Oświadczenie egzekucyjne dłużnika, przewidziane w art. 97 ust. 2 prawa bankowego, należy zakwalifikować jako jednostronne oświadczenie woli. 2. Umieszczenie oświadczenia egzekucyjnego we wzorcu umownym banku (i uczynienie z niego tzw. wzorca klauzuli egzekucyjnej) nie oznacza, oczywiście, pełnego zrównania statusu prawnego tejże klauzuli i pozostałych postanowień tego samego wzorca umownego. O ile
Wysokość świadczenia banku na rzecz beneficjenta gwarancji bankowej nie zależy od rozmiaru świadczenia obciążającego zleceniodawcę gwarancji.
Do wypowiedzenia umowy kredytu w terminie 7 - dniowym nie jest konieczne stwierdzenie stanu skutkującego ogłoszeniem upadłości kredytobiorcy.
Należy więc stwierdzić, że w umowie opcji walutowej samo ustalenie nierównomiernego rozłożenia ryzyka osiągnięcia korzyści i wynikającej z tego nieekwiwalentności świadczeń stron nie wystarcza do uznania, że dokonana czynność prawna narusza zasady słuszności kontraktowej i z tej przyczyny jest nieważna na podstawie art. 58 § 2 k.c. Natura prawna umowy opcji walutowej jako umowy nienazwanej (art. 3531
Stosunek gwarancji powstaje na podstawie umowy między gwarantem a beneficjentem gwarancji (wierzycielem) o charakterze jednostronnie zobowiązującym i na jej podstawie powstaje odrębny stosunek prawny, nieakcesoryjny wobec stosunku podstawowego, co różni umowę gwarancji bankowej od poręczenia.
Wykorzystanie wynikających z umowy kredytowej lub przepisów prawa uprawnień banku do jednostronnej modyfikacji umowy kredytowej i wypowiedzenie części lub całości kredytu nie może być uznane za nadużycie prawa, jeżeli powzięte zostało po stwierdzeniu, że niespełnienie przez kredytobiorcę warunków ustalonych w umowie co do spłaty kredytu i oprocentowania jest następstwem utraty zdolności kredytowej
Zastrzeżenie w bankowym wzorcu umownym skutku doręczenia korespondencji zawierającej oświadczenie woli banku, kierowanej wobec posiadacza rachunku pod adres znany bankowi, nie wyłącza oceny, czy doszło do naruszenia przez posiadacza rachunku obowiązku kontraktowego, wynikającego z art. 729 k.c. i naruszenia przez bank ogólnych zasad składania oświadczeń woli innej osobie (art. 61 k.c.).
Domniemanie przewidziane w art. 8911 § 1 zd. czwarte k.p.c. nie może być wzruszone porozumieniami zawartymi przez współposiadaczy rachunku wspólnego (art. 51 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - prawo bankowe, Dz. U. Nr 140, poz. 939 ze zm.), jeżeli nie zostały one uwzględnione w treści umowy tego rachunku (art. 725 k.c.).
Dopuszczalne jest zawarcie umowy kredytu także w sposób dorozumiany, polegający na tym, że bank akceptuje powstanie salda debetowego na rachunku bankowym dłużnika i wykonuje jego dyspozycje, pomimo braku pokrycia w środkach zgromadzonych na rachunku.
Zbycie wierzytelności bankowej, o którym mowa w art. 95 ust. 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (jedn. tekst: Dz.U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665 ze zm.), obejmuje również przypadek przewidziany w art. 518 § 1 pkt 1 k.c.
Umowy kredytowe, zawarte przed wejściem w życie ustawy o funduszach inwestycyjnych z dnia 27 maja 2004 r. nie wymagają, w okolicznościach wskazanych w art. 326 ustawy o funduszach inwestycyjnych, zgody dłużnika na dokonanie cesji wierzytelności z tytułu umów kredytowych.
Przepis art. 356 § 2 stanowi, że wierzyciel nie może odmówić przyjęcia zapłaty wymaganej wierzytelności pieniężnej od osoby trzeciej, nawet gdyby działała ona bez wiedzy dłużnika. Brak jest tu bowiem uzasadnionego interesu dla takiej odmowy. Warunkiem zaistnienia takiej sytuacji jest jednak to, by spełniający świadczenie działał za dłużnika. Regulacja ta nie znajdzie zastosowania wówczas, gdy działanie
Wpis na rachunku bankowym stanowi materialnoprawną przesłankę rozporządzenia przez posiadacza rachunku środkami pieniężnymi.
Ograniczone prawo rzeczowe, w tym hipoteka może przysługiwać jedynie podmiotowi mającemu zdolność prawną, a więc bankowi zagranicznemu albo instytucji kredytowej, a nie oddziałowi tych podmiotów, jako ich jednostki organizacyjnej.
Nieprzedstawienie przez wierzyciela oryginałów lub prawidłowo poświadczonych odpisów oświadczeń dłużników o poddaniu się egzekucji, a także oryginału lub poświadczonego odpisu umowy kredytowej nie pozwala ocenić, czy spełnione zostały przesłanki warunkujące nadanie bankowemu tytułowi egzekucyjnemu klauzuli wykonalności. Braki te uniemożliwiają uwzględnienie wniosku. Oznacza to, że nie został spełniony
We wniosku wszczynającym cywilne postępowanie nieprocesowe jako stronę należy oznaczyć instytucję kredytową, nie zaś Oddział tej instytucji w Polsce. To uczestnik jako instytucja kredytowa, nie zaś jego Oddział w Polsce jest też wierzycielem wierzytelności, która ma być zabezpieczona hipoteką.
W razie niedotrzymania przez kredytobiorcę warunków udzielenia kredytu określonych w umowie, do przelewu wierzytelności banku na fundusz sekurytyzacyjny - pod rządem art. 326 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. Nr 146, poz. 1546 ze zm.) - nie było wymagane oświadczenie dłużnika o poddaniu się egzekucji na rzecz funduszu.
