Wyrok SN z dnia 25 listopada 2011 r., sygn. II CSK 115/11

Dopuszczalne jest zawarcie umowy kredytu także w sposób dorozumiany, polegający na tym, że bank akceptuje powstanie salda debetowego na rachunku bankowym dłużnika i wykonuje jego dyspozycje, pomimo braku pokrycia w środkach zgromadzonych na rachunku.

Teza urzędowa

Sąd Najwyższy w składzie :

SSN Irena Gromska-Szuster (przewodniczący)

SSN Kazimierz Zawada

SSA Marek Machnij (sprawozdawca)

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Małgorzaty R.

przeciwko P. Spółce Akcyjnej

w W. oraz U. z siedzibą w W.

o stwierdzenie nieważności umowy,

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej

w dniu 25 listopada 2011 r.,

skargi kasacyjnej powódki

od wyroku Sądu Apelacyjnego w S.

z dnia 9 września 2010 r.,

1) oddalił skargę kasacyjną,

2) zasądził od powódki na rzecz pozwanej P. S.A. w W. kwotę 1800 (jeden tysiąc osiemset) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego,

3) zasądził od Skarbu Państwa - Sądu Apelacyjnego w S. na rzecz adwokata Elżbiety W., prowadzącej kancelarię adwokacką przy ul. N. w S., kwotę 2700 (dwa tysiące siedemset) zł, powiększoną o należny podatek od towarów i usług (VAT), tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej powódce z urzędu w postępowaniu kasacyjnym.

Uzasadnienie

Sąd Apelacyjny w S. wyrokiem z dnia 9 września 2010 r. oddalił apelację powódki od wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia 31 marca 2009 r. i zasądził od niej na rzecz każdego z pozwanych kwotę 2.700 zł z tytułu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym.

W rozstrzyganej sprawie powódka Małgorzata R. domagała się na podstawie art. 92c ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t.j. Dz. U. Nr 72 z 2002 r., poz. 665 ze zm., dalej powoływanej jako: „Prawo bankowe”) ustalenia nieważności umowy przelewu wierzytelności, zawartej w dniu 8 sierpnia 2008 r. między pozwanymi U. w W. oraz P. S.A. w W., z uwagi na nieuzyskanie jej pisemnej zgody.

Z dokonanych ustaleń faktycznych wynikało, że powódka w dniu 22 maja 2001 r. zawarła z pozwanym bankiem umowę rachunku oszczędnościowo - rozliczeniowego, a następnie w dniu 20 września 2001 r. - umowę kredytu odnawialnego. Na koniec 2003 r. na rachunku powódki powstało zadłużenie z tytułu debetu. Z dniem 7 stycznia 2004 r. bank wypowiedział powódce umowę rachunku bankowego z uwagi na brak bieżących wpływów na rachunek. Następnie w dniu 9 lutego 2004 r. wystawił bankowy tytuł egzekucyjny, obejmujący zadłużenie powódki z tytułu kredytu odnawialnego w rachunku bankowym z odsetkami i kosztami oraz z tytułu salda debetowego z odsetkami. Ponieważ powódka pomimo wezwania nie spłaciła zadłużenia, bank umową sprzedaży z dnia 8 sierpnia 2008 r. przelał wierzytelność na rzecz pozwanego funduszu sekurytyzacyjnego.