1. W trybie kasacji nie jest możliwe wydanie orzeczenia o utrzymaniu w mocy orzeczenia zmienionego (lub uchylonego) zaskarżonym w tym trybie orzeczeniem. 2. Jeżeli przedmiotem zaskarżenia i kontroli w trybie kasacji jest orzeczenie sądu odwoławczego o zmianie orzeczenia Sądu pierwszej instancji, to orzekając odmiennie co do istoty Sąd Najwyższy zmienia zaskarżone orzeczenie sądu odwoławczego, nie
Z treści art. 217 § 2 k.p.k. wynika, że jeżeli przedmiotem zarzutu jest zbrodnia lub umyślny występek zagrożony karą pozbawienia wolności, której górna granica wynosi co najmniej 8 lat, to z mocy prawa istnieje domniemanie, że może być konieczne wymierzenie surowej kary, a groźba wymierzenia takiej kary może skłaniać oskarżonych (podejrzanych) do podejmowania działań zakłócających czy wręcz uniemożliwiających
Wyrażony w art. 473a § 1 k.p.k. obowiązek rozpoznania zarzutów podniesionych w kasacji sprowadza się do nakazu zbadania i oceny zasadności takich i tylko takich zarzutów, które odnoszą się do uchybień wskazanych w art. 463a § 1 k.p.k. Jeżeli więc w kasacji podniesiono również takie zarzuty, których przedmiotem są uchybienia nie będące określonymi w art. 463a § 1 k.p.k. powodami (podstawami) kasacji
I. Podmiotem przestępstwa określonego w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 2 grudnia 1993 r. o oznaczaniu wyrobów znakami skarbowymi akcyzy (Dz.U. nr 27, poz. 584) może być każda osoba posiadająca wyroby określone w tym przepisie. II. Przedmiotem tego przestępstwa mogą być również wyroby uzyskane za pomocą przestępstwa lub wolne od cła, a wymienione w art. 5 ust. 1 pkt 5 i 6 cytowanej ustawy, jeśli ich ilość
Postanowienie sądu apelacyjnego w przedmiocie stwierdzenia dopuszczalności ekstradycji (art. 533 § 1 zd. 2 k.p.k.) jest prawomocnym orzeczeniem kończącym postępowanie sądowe w rozumieniu art. 463 § 1 k.p.k.
Wniosek o ściganie złożony przed dniem 1 stycznia 1996 r. stał się z chwilą wejścia w życie art. 5 § 3 zdanie 2 kpk odwołany, ale oświadczenie o jego cofnięciu dokonane przed tym terminem wcale nie stało się skuteczną czynnością procesową i nie przeistoczyło się w cofnięcie wniosku, o którym mowa w tym przepisie. Przewidziane w nim oświadczenie o cofnięciu wniosku o ściganie można złożyć także
Pojęcie dokumentu używane w art. 266 kk ma węższy zakres niż ogólne pojęcie dokumentu zdefiniowane w art. 120 § 13 kk. Dokument, o którym mowa w art. 266 kk, musi nie tylko odpowiadać cechom wymienionym w art. 120 § 13 kk, lecz ponadto musi to być dokument, który jest wystawiony przez funkcjonariusza publicznego lub inną osobę upoważnioną do tego, a ponadto w swojej treści zawierający poświadczenie
Przy ocenie, czy zachodzi wypadek mniejszej wagi w danej sprawie, należy brać pod uwagę przedmiotowo-podmiotowe znamiona czynu, kładąc akcent na te elementy, które są charakterystyczne dla danego rodzaju przestępstw. Wypadek mniejszej wagi jest to bowiem uprzywilejowana postać czynu o znamionach przestępstwa typu podstawowego, charakteryzująca się przewagą łagodzących elementów przedmiotowo-podmiotowych
Wynikający z treści art. 464 § 2 k.p.k. obowiązek sporządzenia kasacji przez adwokata nie może polegać na odwołaniu się przez adwokata do treści własnoręcznego pisma skazanego.
1. Postanowienie sądu kasacyjnego o pozostawieniu kasacji bez rozpoznania nie stanowi orzeczenia zapadłego w następstwie rozpoznania kasacji, może zatem być ono zaskarżone w trybie kasacji (arg. ex art. 463 § 1 w związku z arg. a contrario art. 467a § 2 kpk). 2. Wobec treści art. 468 kpk i statusu osoby represjonowanej w postępowaniu o stwierdzenie nieważności orzeczenia nie jest dopuszczalne wniesienie
Skazaniem na karę pozbawienia wolności uzasadniającym obligatoryjne zarządzenie wykonania kary na podstawie art. 78 § 1 k.k. jest skazanie na taką karę także z warunkowym zawieszeniem jej wykonania.
1. W przypadku dokonania przez sprawcę dwu czynów zachowanie należące do ustawowego zespołu znamion czynu wcześniej popełnionego i statuujące kwalifikowany typ przestępstwa nie może być jednocześnie okolicznością statuującą kwalifikowany typ przestępstwa wobec drugiego, odrębnego czynu, popełnionego po pewnym czasie. 2. Włamanie, w rozumieniu art. 208 k.k., jest środkiem wiodącym do celu, to znaczy
Brzmienie art. 467 § 2 k.p.k. nie pozostawia żadnych wątpliwości co do tego, że jeżeli chodzi o tryb i konsekwencje przeprowadzania kontroli formalnych warunków dopuszczalności kasacji, to przepis ten stanowi lex specialis względem art. 377 § 2 k.p.k. Jasne jest w szczególności, że kontroli tej dokonuje nie prezes sądu odwoławczego, lecz sąd odwoławczy w składzie jednego sędziego, że sąd ten orzeka
1. Zakaz wyrażony w art. 30 § 3 k.p.k., że sędzia, który brał udział w wydaniu orzeczenia zaskarżonego w trybie kasacji, nie może orzekać co do tej kasacji, obejmuje nie tylko orzekanie w przedmiocie merytorycznej zasadności kasacji, ale również wydawanie orzeczeń blokujących jej rozpoznanie (w postaci wydania postanowienia o pozostawieniu kasacji bez dalszego biegu lub postanowienia o pozostawieniu
Użyte w art. 22 § 1 kk pojęcie zamach nie musi być rozumiane jako zachowanie niebezpieczne, czyli związane ze stosowaniem przymusu fizycznego stanowiącego potencjalne niebezpieczeństwo dla zdrowia czy życia ludzkiego. Może nim być również zachowanie bierne (bierny opór), bądź agresja słowna (wypowiadanie obelżywych słów i wszelkiego rodzaju gróźb) zmierzające do wywołania zmiany w świecie zewnętrznym
Obowiązujące przepisy kodeksu postępowania karnego upoważniają sąd wojewódzki do wydania listu żelaznego również w postępowaniu przygotowawczym.
W związku z tym, że stronie kasacja nie przysługuje od orzeczenia, które uprawomocniło się w pierwszej instancji, nie przysługuje ona również od niezaskarżalnego wyroku sądu rejonowego w sprawach o wykroczenia.
W wypadku umorzenia postępowania z powodu znikomego stopnia społecznego niebezpieczeństwa czynu (art. 11 pkt 2 k.p.k. w zw. z art. 26 § 1 k.k.) oskarżycielowi posiłkowemu przysługuje od oskarżonego zwrot wyłożonych kosztów zastępstwa adwokackiego. Podstawę takiego rozstrzygnięcia stanowią przepisy art. 80 k.p.k. w zw. z art. 98 § 1 k.p.c.
1. Do wprowadzonego ustawą z dnia 12 lipca 1995 r. o zmianie kodeksu karnego, kodeksu karnego wykonawczego oraz o podwyższeniu dolnych i górnych granic grzywien i nawiązek w prawie karnym (Dz.U. nr 95, poz. 475) wydłużonego terminu przedawnienia wykonania kary pozbawienia wolności do 35 lat, przewidzianego w art. 107 pkt 1 k.k., ma zastosowanie art. 2 § 1 k.k. Oznacza to, że przepis art. 107 pkt
Jeżeli w kasacji nie wymieniono uchybień wskazanych w art. 463a § 1 k.p.k., to w rachubę wchodzi zastosowanie przepisu art. 105 k.p.k., w związku z czym należy wezwać wnoszącego kasację do usunięcia tego braku, polega on bowiem na tym, że pismo nie odpowiada wymaganiom formalnym, przewidzianym w przepisach szczególnych, a brak jest tego rodzaju, że pismo nie może otrzymać biegu (arg. ex. art.
1. Wstępnej kontroli warunków dopuszczalności kasacji dokonuje sąd odwoławczy (art. 467 § 2 k.p.k.), ale spełniając tę właśnie rolę działa on nie jako sąd odwoławczy, ale jako sui generis sąd pierwszoinstancyjny. Rolę sądu odwoławczego w tym układzie procesowym pełni Sąd Najwyższy. 2. Ustawa nie zastrzega, że art. 409 k.p.k. dotyczy jedynie decyzji zamykających drogę do wydania wyroku przez sąd pierwszej
1. Zamyka drogę do wydania wyroku (in concreto do wydania wyroku w postępowaniu kasacyjnym) taka i tylko taka decyzja, która zamyka tę drogę bezwarunkowo, czyli decyzja kształtująca taką sytuację, w której pewne jest, że wydanie wyroku w danym postępowaniu nie nastąpi. Prawidłowość czy nieprawidłowość ocen sądu nie może determinować dopuszczalności lub niedopuszczalności (ustalanej wszak in abstracto
Ciężar dowodu co do istnienia okoliczności uzasadniających ewentualne zwolnienie od kosztów spoczywa na stronie ubiegającej się o to zwolnienie. Sam fakt przebywania przez oskarżonego w zakładzie karnym nie stwarza domniemania, iż nie jest w stanie wyłożyć opłaty od kasacji.
