Wyrok SN z dnia 29 października 1996 r., sygn. IV KKN 72/96

Wyrażony w art. 473a § 1 k.p.k. obowiązek rozpoznania zarzutów podniesionych w kasacji sprowadza się do nakazu zbadania i oceny zasadności takich i tylko takich zarzutów, które odnoszą się do uchybień wskazanych w art. 463a § 1 k.p.k. Jeżeli więc w kasacji podniesiono również takie zarzuty, których przedmiotem są uchybienia nie będące określonymi w art. 463a § 1 k.p.k. powodami (podstawami) kasacji, to nie podlegają one w ogóle rozpoznaniu i ocenie.

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu w dniu 29 października 1996 r. sprawy Wojciecha K., skazanego z art. 266 § 3 k.k., z powodu kasacji, wniesionej przez obrońcę skazanego od wyroku Sądu Wojewódzkiego w K. z dnia 3 października 1995 r. – oddalił kasację.

Uzasadnienie

Sąd Rejonowy w K., wyrokiem z 7.VI.1995 r., uznał Wojciecha K. za winnego tego, że „w sierpniu 1992 r. w R., pełniąc funkcję ordynatora Oddziału Ginekologiczno-Położniczego Szpitala Miejskiego, polecił Iwonie A. przerobienie historii choroby, karty położniczej Edyty M., poprzez przepisanie 3 kart tej historii dotyczących przebiegu leczenia w dniach 28 i 29.VII.1992 r. oraz 3.VIII.1993 r., z pominięciem wpisów stwierdzających przeprowadzenie zabiegu rozheregowania szyjki macicy z odejściem wód płodowych i wypadnięcia pępowiny oraz dodanie wpisów dotyczących badań ciśnienia krwi i tętna, jak też zawyżenie tych wyników, po czym w oparciu o tak przerobioną historię choroby poświadczył w dwóch odpisach historii choroby, przekazanych Prokuratorowi Rejonowemu w R. oraz Wojewódzkiemu Zespołowi Ochrony Zdrowia Matki, Dziecka i Młodzieży w K., nieprawdę co do przebiegu leczenia Edyty M.”, przyjął, że czyn ten stanowi wypadek mniejszej wagi w rozumieniu art. 266 § 3 k.k., i za to – na podstawie tego przepisu oraz art. 36 § 1 k.k. – skazał go na karę 800 zł grzywny (...).