Postanowienie WSA w Krakowie z dnia 18 marca 2009 r., sygn. III SAB/Kr 4/09
Możliwość przewidywania skutków wymienionych w art. 157 § 1 k.k., a nawet ich spowodowanie nie jest, w ujęciu art. 158 § 2 k.k., okolicznością decydującą o kwalifikowanej odpowiedzialności za udział w pobiciu (…) W niniejszej sprawie dla przyjęcia kwalifikowanej odpowiedzialności oskarżonych za udział w pobiciu pokrzywdzonego konieczne było natomiast wykazanie, że oskarżeni przewidywali lub obiektywnie
Skoro (…) skarżący wystąpił z kasacją od postanowienia sądu odwoławczego, wydanego w trybie przepisów Kodeksu karnego wykonawczego, o utrzymaniu w mocy postanowienia o odwołaniu rozłożenia mu na raty należności sądowych, to orzeczenie takie, jako niebędące wyrokiem sądu odwoławczego, nie podlega zaskarżeniu kasacją. Z art. 18 § 2 k.k.w. należy stwierdzić, że przepis ten, uprawniając prezesa sądu i
Pracownikom sądów i prokuratury oprócz normalnego wynagrodzenia przysługują także dodatki, m.in. funkcyjny, stażowy oraz nocny.
Nie ma jednej ogólnosystemowej zasady w obrębie całej karnistyki sensu largo, która by głosiła, że „ten sam czyn może stanowić tylko jedno przestępstwo (skarbowe lub powszechne) albo tylko jedno wykroczenie (skarbowe lub powszechne)”. Są dwie odrębne, choć tak samo sformułowane zasady - jedna, wyrażona w art. 6 § 1 k.k.s. obowiązuje w prawie karnym skarbowym i druga (taka sama), wyrażona w art. 11
Oskarżonemu, który jest pozbawiony wolności i z tego powodu nie brał udziału w rozprawie apelacyjnej, należy doręczyć odpis wyroku sądu odwoławczego także wtedy, gdy miał obrońcę z urzędu; dzień tego doręczenia jest początkiem biegu terminu do zgłoszenia wniosku o doręczenie wyroku z uzasadnieniem w celu wywiedzenia kasacji.