Wyrok WSA w Warszawie z dnia 23 marca 2009 r., sygn. VIII SA/Wa 512/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Artur Kot, Sędziowie Sędzia WSA Sławomir Fularski /sprawozdawca/, Sędzia WSA Marek Wroczyński, Protokolant Barbara Iwańśka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 marca 2009 r. sprawy ze skargi J. S. na rozkaz personalny Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego z dnia [...] lipca 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wypłaty uposażenia oddala skargę.

Uzasadnienie

Pismem z dnia [...] marca 2008 r., sprecyzowanym kolejnymi pismami z dnia [...] kwietnia 2008 r. i [...] maja 2008 r., J.S., działając przez swojego pełnomocnika - adwokata M.S. wystąpił z wnioskiem do Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego o wypłatę zaległego uposażenia za okres od [...] lipca 2002 r. (dzień zwolnienia funkcjonariusza ABW ze służby) do [...] sierpnia 2004 r. (data poprzedzająca dzień podjęcia obowiązków służbowych w związku z przywróceniem do służby) wraz z odsetkami. Powyższe żądanie oparł w związku z wydaniem nieważnego - w jego ocenie rozkazu personalnego Szefa ABW nr [...] z dnia [...] czerwca 2002r. Zdaniem wnioskującego, skoro przedmiotowy rozkaz był nieważny, nie mógł wywoływać skutków prawnych, tym samym J.S. był bezprawnie pozbawiony uposażenia w w/w okresie. Szef ABW wydając nieważny rozkaz o zwolnieniu funkcjonariusza ze służby, zobowiązał J.S. do "fizycznego nieprzychodzenia do pracy". Zgodnie bowiem z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego sygn. akt K 45/02 z dnia 12 maja 2004 r. stwierdzającym niezgodność z Konstytucją RP przepisów na podstawie których J.S. został zwolniony ze służby, okres pozostawania funkcjonariusza ABW w służbie w 2002 roku powinien być co najmniej 6 miesięcy dłuższy. Powyższe potwierdza również wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wydany w sprawie W.S., innego funkcjonariusza ABW w sprawie o sygn. akt II SA/Wa 1986/07.

Szef ABW działając na podstawie art. 114 ust. 1-2 i art. 121 ust. 3 ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu (Dz. U. Nr 74, poz. 676 ze zm., dalej jako ustawa o ABW oraz AW) decyzją podjętą w dniu [...] maja 2008 r. nr [...] odmówił wypłaty J.S. uposażenia za okres od [...] lipca 2002 do [...] sierpnia 2004 roku wraz z odsetkami. Organ wskazał, że konsekwencją uznania przez Trybunał Konstytucyjny niezgodności aktu prawnego nie jest nieważność "ex lege" wydanych na ich podstawie rozstrzygnięć, a jedynie możliwość ich wzruszenia. Wyrok Trybunału Konstytucyjnego w sprawie J.S., stanowił podstawę do wznowienia postępowania w przedmiocie zwolnienia go ze służby. W wyniku wznowienia postępowania nie doszło jednak do stwierdzenia nieważności rozkazu personalnego z [...] czerwca 2002 r. w przedmiocie wypowiedzenia stosunku służbowego, a jedynie do jego uchylenia, czego konsekwencją było pozbawienie przedmiotowego rozkazu mocy wiążącej na przyszłość ze skutkiem "ex nunc". Tak więc, w okresie od [...] lipca 2002 r. do [...] sierpnia 2004 r. stosunek służbowy J.S. nie istniał, brak jest tym samym podstaw do wypłaty za ten okres uposażenia, tym bardziej, że nie zgłaszał on gotowości do pełnienia służby, ani w sposób wyraźny, ani dorozumiany. Tak więc, prawo do uposażenia wnioskującego zgodnie z art. 121 ust. 3 ustawy o ABW i AW wygasło z dniem [...] lipca 2002 r. W wyniku przywrócenia do służby, J.S. został mianowany i ponownie podjął obowiązki służbowe w dniu [...] sierpnia 2004 r. i z tą dopiero chwilą jego uprawnienie do pobierania uposażenia powstało na nowo. Zasadności swojego żądania, J.S. nie może również opierać na wyroku WSA w Warszawie z dnia 29 stycznia 2008 r. o sygn. akt II SA/Wa 1986/07, wydanym w sprawie innego funkcjonariusza, na który powołuje się jego pełnomocnik we wniosku o wypłatę uposażenia. Ocena prawna wyrażona w orzeczeniu sądu, wiąże bowiem jedynie w konkretnej sprawie sąd i organ. Pogląd sądu wyrażony w uzasadnieniu jego wyroku nie jest wiążący we wszystkich tego typu sprawach, co potwierdza orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego.