Wyrok WSA w Warszawie z dnia 12 października 2017 r., sygn. VII SA/Wa 2686/16
W judykaturze podkreśla się, że wniesienie jednej skargi przez kilka osób, z których każda ma własną legitymację do uruchomienia postępowania sądowoadministracyjnego i może ją zrealizować odrębnie, jest uprawnieniem tych osób, ale nie obowiązkiem.
Sąd obowiązany jest kontrolując zgodność z prawem ustalić, czy decyzja nie została wydana z ciężkim, kwalifikowanym naruszeniem prawa uzasadniającym zastosowanie sankcji nieważności. Określenie w skardze żądania zastosowania środka prawnego uchylenia decyzji nie wiąże sądu, który obowiązany jest zastosować środek odpowiedni do rodzaju naruszenia przepisów prawa. Zmiana żądania z żądania uchylenia na
Interes prawny to uprawnienie przyznane na mocy przepisu prawa materialnego, które daje jednostce prawo do domagania się ochrony na drodze prawa. Z tytułu prawa własności przysługuje prawo do ochrony gdy dochodzi do ingerencji w części wspólne budynku.
Obowiązkiem organu administracji publicznej jest wyważenie w konkretnym przypadku wymagań interesu społecznego i wymagań realizacji konkretnych celów statutowych organizacji społecznej. Pojęcie "interesu społecznego" wymaga każdorazowo indywidualnej oceny. Organizacja społeczna powinna uprawdopodobnić istnienie interesu społecznego, aby w danej sprawie wszcząć postępowanie z urzędu lub dopuścić organizację
Zawarte w skardze kasacyjnej dywagacje na temat wykładni pojęcia "inny sposób" użytego w tym przepisie, nie tylko są sprzeczne z samym omawianej instytucji ale wypaczają również sens przepisów zawartych w ustawie o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami przewidujących instytucję wykreślenia zabytku z rejestru czy też nakazania prac przeprowadzenie, w terminie określonym w tej decyzji, prac konserwatorskich