Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 15 lutego 2024 r., sygn. II SA/Sz 998/23
Podmiot prowadzący działalność statutową w sferze społecznej, który wspomagająco wykonuje czynności gospodarcze, nie ma prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych na realizację zadań społecznych, jeśli te wydatki nie wykazują bezpośredniego ani nawet pośredniego związku z działalnością gospodarczą, a służą wyłącznie realizacji celów statutowych.
W obliczu orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego o niezgodności z Konstytucją obowiązku szczepień ochronnych w zakresie, w jakim termin wymagalności i liczba dawek szczepień określane są w Programie Szczepień Ochronnych ogłaszanym przez GIS, nie można uznać tego obowiązku za wymagalny dopóty, dopóki nie zostanie uregulowany w formie przepisów prawa powszechnie obowiązującego.
W świetle art. 154 p.p.s.a., w przypadku niewykonania przez organ administracji publicznej prawomocnego wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność, sąd administracyjny posiada uprawnienia do nakładania na organ środków dyscyplinujących w postaci grzywny oraz przyznawania skarżącemu sumy pieniężnej. Środki mają charakter zarówno represyjny, jak i kompensacyjny, a ich głównym celem jest zapewnienie
Czynności związane ze sprzedażą nieruchomości, które wykazują cechy charakterystyczne dla działalności gospodarczej, w tym planowanie, zorganizowanie i systematyczność działań zmierzających do podniesienia wartości gruntów, podlegają opodatkowaniu VAT jako działalność gospodarcza w rozumieniu odpowiednich przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.
W procesie sprawowania kontroli nad decyzją organu administracji w przypadku stosowania art. 64e prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, sąd administracyjny zobligowany jest do oceny, czy decyzja odpowiada tylko przesłankom uzasadniającym wydanie decyzji na podstawie art. 138 § 2 k.p.a., jednakże jest to ocena wymagająca weryfikacji w świetle zastosowania odpowiednich przepisów prawa materialnego
Uzasadnienie wyroku sądu administracyjnego powinno spełniać wymogi określone w art. 141 § 4 p.p.s.a., umożliwiając kontrolę instancyjną przez szczegółowe przedstawienie stanu sprawy, zarzutów skargi, stanowisk stron, podstawy prawnej i wyjaśnienie rozstrzygnięcia, w tym wskazówek dla dalszego postępowania.
Zwolnienie z opłaty za usługi wodne za wprowadzanie ścieków, które są niezanieczyszczone i których wartość sumy chlorków i siarczanów nie przekracza 500 mg/l, powinno być rozważone na podstawie rzeczywistej jakości wody wprowadzanej do wód lub ziemi, a nie tylko na podstawie wartości wskaźników zanieczyszczeń określonych w pozwoleniu wodnoprawnym.
Wydatki podatnika mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów wyłącznie wówczas, gdy są nie tylko związane z działalnością gospodarczą podatnika i poniesione w celu osiągnięcia przychodu, ale również właściwie udokumentowane w taki sposób, aby odzwierciedlały rzeczywiste zdarzenia gospodarcze. Brak dokumentacji lub posiadanie dokumentacji nieodpowiadającej stanowi faktycznemu uniemożliwia uznania