Niewymienienie w art. 13 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ inspektorów kontroli skarbowej jako organów podatkowych nie oznacza, że organy kontroli skarbowej nie mogą prowadzić postępowanie zmierzającego do wydania decyzji podatkowych. Uprawnienia inspektorów kontroli skarbowej wynikają z przepisów ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej
Formy prawne zakończenia kontroli skarbowej przez inspektora kontroli skarbowej są ściśle określone i nie może on w tym zakresie zachowywać się dowolnie, gdy ustalenia inspektora dotyczą podatków w rozumieniu art. 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacji podatkowej /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, których określanie lub ustalanie należy do właściwości urzędów skarbowych - inspektor kontroli skarbowej
Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz. 442 ze zm./ od decyzji inspektora kontroli skarbowej przysługuje odwołanie do Izby Skarbowej tylko wówczas, gdy w decyzji tej zostały ustalone lub określone zobowiązania podatkowe lub inne należności budżetowe. Decyzja w sprawie umorzenia postępowania kontrolnego do takich decyzji nie należy. Zgodnie
1. Wynik kontroli, o którym mowa w art. 24 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz. 442 ze zm./, nie może być wzruszony, w trybie tzw. nadzoru przez organ wyższego stopnia. 2. Wynik kontroli może być zaskarżony do Naczelnego Sądu Administracyjnego tylko wówczas, gdy odpowiada pojęciu aktu lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczącego przyznania
1. Inspektor kontroli skarbowej, działający w warunkach wskazanych w art. 24 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz. 442 ze zm./, dla celów ustalenia właściwości rzeczowej posiada cechy "organu podatkowego", w rozumieniu art. 233 par. 1 pkt 2 lit. "b" ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./. 2. Organ odwoławczy
Ustawa z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz. 442/ nie zawiera regulacji związanych z sytuacją inspektorów kontroli skarbowej w razie reorganizacji lub likwidacji poszczególnych urzędów kontroli skarbowej. Skoro więc nie ma specjalnej regulacji w ustawie z dnia 28 września 1991 r., to z mocy szerokiego, wskazanego odesłania w sprawach ze stosunku pracy zawartego w art. 43
1. Sformułowanie zawarte w art. 233 par. 1 pkt 2 lit. "b" ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ o "naruszeniu przepisów art. 240 lub art. 247" przez decyzję organu pierwszej instancji rozumieć należy w ten sposób, że dla kasacji decyzji organu pierwszej instancji przez organ odwoławczy wystarczającym jest stwierdzenie, iż postępowanie organu pierwszej
Z treści par. 40 ust. 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 lipca 1997 r. w sprawie zakresu i zasad wykonywania szczególnego nadzoru podatkowego /Dz.U. nr 86 poz. 545/ wynika dla podatnika uprawnienie do prowadzenia zarówno specjalnych ksiąg, jak i dokumentacji z użyciem komputera. Jedynym warunkiem jest wystąpienie podmiotu do dyrektora urzędu kontroli skarbowej ze stosownym wnioskiem o ustalenie
1. Urząd skarbowy nie jest związany ustaleniami inspektora kontroli skarbowej zawartymi w "wyniku kontroli", albowiem jest organem podatkowym, który prowadzi postępowanie wyjaśniające samodzielnie, a materiał dowodowy ocenia zgodnie z zasadą swobodnej oceny dowodów wyrażoną w art. 191 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./. Uiszczenie podatku w wysokości
Rozwiązanie stosunku pracy z pracownikami zatrudnionymi w wyniku powołania uregulowane jest w przepisach kodeksu pracy i podlega jurysdykcji Sądu powszechnego - Sądu pracy.
Przepis art. 28 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz. 442 ze zm./ odnosi się do wszelkich zobowiązań podatkowych /z wyjątkiem określonym w art. 29 ust. 2 odnośnie zobowiązań ustalanych przez organy gminy/, czyli nie różnicuje ich rodzaju ani sposobu powstawania. Równocześnie, skoro w przepisie tym wyraźnie stwierdzono, iż "wynik" ten wywiera taki sam skutek, jak
Skoro w art. 28 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz. 442 ze zm./ wyraźnie stwierdzono, iż "wynik" ten wywiera taki sam skutek, jak decyzja ustalająca zobowiązanie podatkowe, to w konsekwencji przyjąć należy, że ustawodawca wskazał tu wprost na charakter decyzji ze wszystkimi tego skutkami.
Wydanie wyniku kontroli skarbowej wskazującego nieprawidłowości na podstawie art. 24 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz. 442 ze zm./ jest czynnością z zakresu administracji publicznej w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, w związku z czym podlega kontroli sądu
Zgodnie z art. 28 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz. 442 ze zm./ wynik kontroli, od którego nie wniesiono żądania skierowania sprawy na drogę postępowania w sprawach zobowiązań podatkowych, wywiera ten sam skutek co decyzja ostateczna organu podatkowego ustalająca zobowiązanie podatkowe. Oznacza to, że z mocy wyraźnego przepisu od podatku, którego wysokość została
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędzie Ministra Finansów oraz o urzędach i izbach skarbowych /Dz.U. nr 106 poz. 489 ze zm./ organem administracji /specjalnym organem administracji rządowej/ jest izba skarbowa, którą kieruje dyrektor; on też reprezentuje ten organ podpisując decyzje i inne pisma przez izbę skarbową "firmowane". Prawo zastępcy dyrektora do podpisywania pism
W sytuacji, gdy decyzja /wynik kontroli/ niewątpliwie wadliwa usuwa z obrotu prawnego decyzję /wynik kontroli/ wydaną z rażącym naruszeniem prawa, to wadliwa decyzja /wynik kontroli/ nie może być uznana za powodującą skutki niemożliwe do zaakceptowania z punktu widzenia wymagań praworządności; a tym samym za wydaną z rażącym naruszeniem prawa.
Na wynik kontroli przewidziany w art. 24 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz. 442 ze zm./, określający ilość i wartość wyrobów lub usług, których dotyczą uchybienia przewidziane w art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 3 kwietnia 1993 r. o badaniach i certyfikacji /Dz.U. nr 55 poz. 250 ze zm./, przysługuje skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego /art. 16
Niezależnie od sformułowania art. 28 ustawy z dnia 28 kwietnia 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz. 442 ze zm./, nie ma żadnych podstaw do przyjmowania, iż wynik kontroli mający moc decyzji z tego powodu, że strona nie złożyła wniosku o skierowanie sprawy na drogę postępowania podatkowego, ma charakter decyzji ustalającej zobowiązanie podatkowe.
"Przepisy prawa", o których mowa w art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, to oczywiście unormowania materialnego prawa podatkowego zawierające regulacje o charakterze przedmiotowym, czyli dotyczące należności podatkowych. Objęte ogólnym określeniem "przepisów podatkowych" akty prawne o charakterze podmiotowym, a więc dotyczące
Zgodnie z art. 23 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz. 442 ze zm./, nie ma obowiązku zaznajamiania kontrolowanego z przewidywanym wymiarem podatku już przy sporządzeniu adnotacji z zapoznania kontrolowanego z treścią dokumentów i ustaleniami kontroli. Nie ma również obowiązku doręczenia podatnikowi na piśmie postanowienia o przedłużeniu postępowania kontrolnego
Wynik kontroli, który nie określa zobowiązania podatkowego, nie staje się sam z siebie /wobec braku stosownych zapisów w ustawie z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej - Dz.U. nr 100 poz. 442 ze zm./ władczym przejawem woli organu administracyjnego, o którym mowa w art. 104 par. 2 Kpa.
Dla biegu terminów o których stanowi art. 18 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ nie ma znaczenia to, że art. 28 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz. 442 ze zm./ posługuje się pojęciem "decyzja ustalająca", skoro przepisy podatkowego prawa materialnego /art. 27 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku
Przesłanką dopuszczalności postępowania sądowoadministracyjnego w odniesieniu do skarg na bezczynność polegającą na niewydaniu w terminie decyzji sprowadza się do tego, że skarżący obowiązany jest przed wniesieniem skargi do wyczerpania środków prawnych przewidzianych w art. 37 Kpa, tzn. winien wnieść zażalenie do organu administracji publicznej wyższego stopnia na niezałatwienie sprawy w terminie.
