Inspektor kontroli skarbowej działając na podstawie art. 24 ust. 2 pkt 1 w związku z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. 1999 nr 54 poz. 572 ze zm./ ma kompetencje do określenia wielkości wpłaty z zysku przez jednoosobową spółkę Skarbu Państwa i jednocześnie ma na podstawie art. 2 ust. 6 ustawy z dnia 1 grudnia 1995 r. o wpłatach z zysku przez jednoosobowe spółki
1. Inspektor kontroli skarbowej, działający w warunkach wskazanych w art. 24 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz. 442 ze zm./, dla celów ustalenia właściwości rzeczowej posiada cechy "organu podatkowego", w rozumieniu art. 233 par. 1 pkt 2 lit. "b" ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./. 2. Organ odwoławczy
Niezależnie od sformułowania art. 28 ustawy z dnia 28 kwietnia 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz. 442 ze zm./, nie ma żadnych podstaw do przyjmowania, iż wynik kontroli mający moc decyzji z tego powodu, że strona nie złożyła wniosku o skierowanie sprawy na drogę postępowania podatkowego, ma charakter decyzji ustalającej zobowiązanie podatkowe.
"Przepisy prawa", o których mowa w art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, to oczywiście unormowania materialnego prawa podatkowego zawierające regulacje o charakterze przedmiotowym, czyli dotyczące należności podatkowych. Objęte ogólnym określeniem "przepisów podatkowych" akty prawne o charakterze podmiotowym, a więc dotyczące
W przypadku gdy postępowanie podatkowe zostało wszczęte przed urzędem skarbowym i postępowanie kontrolne organu kontroli skarbowej jest prowadzone z inicjatywy urzędu skarbowego, wynik kontroli nie stanowi zagadnienia wstępnego.
