Wyrok NSA z dnia 18 września 1998 r., sygn. I SA/Łd 1748/96

Zgodnie z art. 28 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz. 442 ze zm./ wynik kontroli, od którego nie wniesiono żądania skierowania sprawy na drogę postępowania w sprawach zobowiązań podatkowych, wywiera ten sam skutek co decyzja ostateczna organu podatkowego ustalająca zobowiązanie podatkowe. Oznacza to, że z mocy wyraźnego przepisu od podatku, którego wysokość została wyliczona w takim wyniku kontroli, niezależnie od tego, jakiego dotyczy rodzaju podatku /czy takiego, w którym zobowiązanie podatkowe powstaje z mocy prawa, czy z chwilą doręczenia decyzji/, ani od tego jakich sformułowań użył inspektor kontroli skarbowej /o określeniu czy też o ustaleniu zobowiązania podatkowego/, mają zastosowanie te przepisy ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, które odnoszą się do zobowiązań przewidzianych w art. 5 ust. 1 tej ustawy, a więc powstających na skutek doręczenia decyzji ustalającej /konstytutywnej/.