Wyrok NSA z dnia 10 września 1999 r., sygn. I SA/Lu 650-658/98

1. Sformułowanie zawarte w art. 233 par. 1 pkt 2 lit. "b" ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ o "naruszeniu przepisów art. 240 lub art. 247" przez decyzję organu pierwszej instancji rozumieć należy w ten sposób, że dla kasacji decyzji organu pierwszej instancji przez organ odwoławczy wystarczającym jest stwierdzenie, iż postępowanie organu pierwszej instancji dotknięte jest wadą określoną w art. 240 lub, iż decyzja organu pierwszej instancji zawiera wadę określoną w art. 247 ordynacji podatkowej.

2. Status organów kontroli skarbowej nadaje inspektorom kontroli skarbowej art. 8 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz. 442 ze zm./ i fakt, iż nie są oni organami podatkowymi, wyczerpująco wymienionymi w art. 13 ordynacji podatkowej, podkreśla nadane, w art. 24 ust. 3 ustawy o kontroli skarbowej, uprawnienie organu podatkowego przysługujące przy określaniu podstaw opodatkowania.

3. Ustawodawca w art. 233 par. 1 pkt 2 lit. "b" ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ uznał, iż kwalifikowana wadliwość decyzji inspektora kontroli skarbowej stwierdzona w postępowaniu odwoławczym przez izbę skarbową uzasadnia skierowanie sprawy tą decyzją rozstrzygniętej do ponownego rozpoznania przez właściwy dla podatnika urząd skarbowy, tak aby rozpoznanie sprawy dokonane zostało w systemie organów podatkowych.