Wyrok WSA w Krakowie z dnia 27 października 2011 r., sygn. I SA/Kr 1379/11
Linie kablowe wraz kanalizacją kablową oraz całą szeroko rozumianą infrastrukturą powinny być traktowane nie jako jednorodny obiekt, lecz jako budowla składająca się z poszczególnych obiektów, urządzeń funkcjonalnie ze sobą powiązanych służących wykonywaniu działalności telekomunikacyjnej. Zaliczenie zaś sieci telewizji kablowej do budowli powoduje, że podstawą opodatkowania podatkiem od nieruchomości
Organ podatkowy nie jest uprawniony do dokonywania samodzielnej klasyfikacji funkcji budynku.
W klauzuli "należytej staranności", która jest punktem odniesienia dla oceny braku winy, o którym mowa w art. 162 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.), zawarta jest odpowiedzialność strony postępowania podatkowego za dobór osób, które reprezentują ją w stosunku do podmiotów zewnętrznych, w tym organów państwowych i doręczycieli pocztowych
Strona ponosi odpowiedzialność za dobór osób, którymi posługuje się przy prowadzeniu swoich spraw. Trudno w tej sytuacji mówić o nadmiernym rygoryzmie i naruszeniu w związku z tym zasady zaufania określonej w art. 121 § 1 O.p.
Zestawiwszy ze sobą przepisy art. 1a ust. 1 pkt 1 u.p.o.l. oraz przepis art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane, można jednoznacznie stwierdzić, że aby obiekt budowlany uznać za budynek, to obiekt ten musi być wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych.