Wyrok NSA z dnia 25 października 2011 r., sygn. II FSK 702/10

Organ podatkowy nie jest uprawniony do dokonywania samodzielnej klasyfikacji funkcji budynku.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Sędzia NSA Antoni Hanusz (sprawozdawca), Protokolant Dorota Żmijewska, po rozpoznaniu w dniu 25 października 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej G. M. i L. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 10 grudnia 2009 r. sygn. akt I SA/Gd 608/09 w sprawie ze skargi G. M. i L. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w G. z dnia 24 czerwca 2009 r. nr sygn. akt [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2009 r. oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 10 grudnia 2009 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w sprawie o sygnaturze akt I SA/Gd 608/09, działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.,), dalej u.p.p.s.a., oddalił skargę L.M. oraz G.M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w G. z dnia 24 czerwca 2009 roku w przedmiocie podatku od nieruchomości na 2009 rok. Ze stanu sprawy przedstawionego przez Sąd pierwszej instancji wynikało, że Wójt Gminy N. decyzją z dnia 6 lutego 2009 r. ustalił wobec skarżących od nieruchomości za 2009 r. w kwocie 848.00 zł. Podatek ustalono w następujący sposób: od gruntów - 280,00 zł - dla gruntu o pow. 800 m2 przyjęto stawkę jak dla gruntów pozostałych (tj. 0,35 zł/m2), oraz od budynków - 567,70 zł - pow. budynku 85,49 m2, przyjęto stawkę dla budynków letniskowych (tj. 6,64 zł/m2). W odwołaniu od tej decyzji podatnicy wnieśli o jej uchylenie i ustalenie podatku według stawek jak dla budynków mieszkalnych i tym samym przyjęcie, że budynek znajdujący się na ich nieruchomości jest budynkiem mieszkalnym w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 21 lit. a) ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w zaskarżonej do Sądu decyzji utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji. Argumentowało, że z wykazu zmian danych ewidencji gruntów i budynków wynika, że podatnicy są właścicielami gruntu oznaczonego jako działka nr 331 o pow. 0,08 ha, położonego w obrębie G., oznaczonego symbolem "Bi" - inne tereny zabudowane oraz właścicielami budynku o pow. zabudowy 71,0 m2, oznaczonego w ewidencji budynków jako "inny", (tj. niemieszkalny). Zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne podstawę wymiaru podatków i świadczeń, stanowią dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków. SKO dodało, że w sytuacji, gdy budynek jest wpisany do ewidencji budynków, jak ma to miejsce w niniejszej sprawie, organ podatkowy był zobowiązany uwzględnić dane dotyczące klasyfikacji (przeznaczenia) budynku zawarte w ewidencji budynków. Podniosło, że wg zapisów ewidencji budynków budynek znajdujący się na działce nr 331 w G. nie stanowi budynku mieszkalnego, lecz "inny" budynek. Tym samym należało uwzględnić dokumenty urzędowe potwierdzające charakter tego budynku, aby możliwe było zastosowanie jednej z wymienionych w uchwale Rady Gminy N. nr XXIII/112/2008, stawki podatku. Przedmiotowy budynek został wybudowany jako budynek letniskowy, o czym świadczy decyzja o pozwoleniu na budowę nr [...] z dnia 10 marca 1998 r., pismo PINB w Kościerzynie nr [...] z dnia 6 stycznia 2009 r. Podatnicy złożyli w dniu 31 grudnia 2008 r. w Powiatowym Inspektoracie Nadzoru Budowlanego w K. zawiadomienie o zakończeniu budowy budynku letniskowego. Organ pierwszej instancji, zdaniem SKO, zastosował więc prawidłowo stawkę 6,64 zł/m2 pow. użytkowej budynku, zgodnie z § 1 ust. 1 pkt. f) uchwały Rady Gminy N. nr XXIII/112/2008 oraz stawkę 0,35 zł/m2 gruntu (od gruntów pozostałych), zgodnie z § 1 ust. 3 pkt. c) cyt. uchwały.