Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 14 września 2023 r., sygn. II SA/Sz 633/23

Administracyjne postępowanie; Planowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Asesor WSA Krzysztof Szydłowski (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 14 września 2023 r. sprawy ze skargi M. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie warunków zabudowy oddala sprzeciw.

Uzasadnienie

Decyzją z 19 stycznia 2023 r. NR [...] Prezydent Miasta Stargard na podstawie wniosku B. D. D. sp. z o. o. sp. k. z siedzibą we W. ustalił warunki zabudowy dla inwestycji mającej polegać na budowie zespołu do 6 budynków mieszkalnych wielorodzinnych z parkingiem oraz niezbędną infrastrukturą techniczną, planowanej na terenie działek nr [...] w obrębie 3 miasta S. , w rejonie ulic [...] oraz [...]

Odwołanie od powyższej decyzji wnieśli również I. i D. U. domagając się dopuszczenia zabudowy jednorodzinnej albo zmniejszenia parametrów dla zabudowy budynków wielorodzinnych, ponieważ w ocenie skarżących w sprawie nie została zachowana zasada dobrego sąsiedztwa ze względu na istniejącą w sąsiedztwie zabudowę mieszkaniową jednorodzinną. Umożliwienie budowy budynku mieszkalnego wielorodzinnego wpłynie zdaniem skarżących na zmianę funkcji zabudowy obszaru, zagospodarowanie ogródków działkowych na parkingi, zwiększenie natężenia ruchu drogowego oraz możliwość powoływania się przez następnych nabywców działek na wyłom w niskiej zabudowie obszaru, co w ostateczności wpłynie na obniżenie wartości sąsiednich nieruchomości. Ponadto ze względu na wysokość planowanej zabudowy dojdzie do ograniczenia dostępu do słońca oraz powodować będzie hałas.

Od powyższej decyzji odwołanie wniósł także Inwestor - B. D. D. sp. z o. o. sp. k. z siedzibą we W.. W powyższym piśmie zarzucono naruszenie przepisów §§ 1, 4, 7 i 8 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 roku w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego poprzez ich błędne zastosowanie, naruszenie art. 61 ust. 5a ustawy o planowaniu poprzez błędne zastosowanie i niewłaściwą interpretację i w konsekwencji wyznaczenie granic obszaru analizy w minimalnej ustawowej odległości, choć zasadne było przyjęcie większego obszaru, naruszenie przepisów art. 7, art. 77 § 1 i art. 80 Kpa poprzez niewyjaśnienie stanu faktycznego i niewyczerpujące rozpatrzenie materiału dowodowego. Wskazując na powyższe wniesiono o zmianę zaskarżonej decyzji w całości poprzez ustalenie warunków i zasad zagospodarowania terenu i jego zabudowy zgodnie z wnioskiem i wskazaniami (parametrami) wskazanymi przez skarżącego (Inwestora), ewentualnie o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i zwrócenie sprawy do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji.