Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 8 sierpnia 2023 r., sygn. II SA/Wr 325/23

Zagospodarowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Adam Habuda (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Halina Filipowicz-Kremis Sędzia WSA Wojciech Śnieżyński Protokolant: referent Wiktoria Sojka-Ratajczyk po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 8 sierpnia 2023 r. sprawy ze skargi I. M. na uchwałę Rady Miejskiej Wrocławia z dnia 8 lipca 2004 r. nr XXV/2105/04 w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru rozwoju OPORÓW II - część "A" I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części tekstowej i graficznej w odniesieniu do nieruchomości oznaczonych ewidencyjnie jako działki nr [...] i [...], obręb [...], [...]; II. zasądza od Gminy Wrocław na rzecz skarżącego kwotę 797 zł (siedemset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Skargą z dnia 24 lutego 2022 r. I. M. (dalej jako skarżący) zakwestionował za pośrednictwem profesjonalnego pełnomocnika uchwałę nr XXV/2105/04 Rady Miejskiej Wrocławia z dnia 8 lipca 2004 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru rozwoju OPORÓW II – część "A" (dalej uchwała planistyczna, plan miejscowy) w części dotyczącej obowiązywania §7 pkt 1 lit. c, §13 pkt 1 i pkt 2 oraz §25 w zakresie, w jakim przepisy te przeznaczają należącą do skarżącego nieruchomość oznaczoną działkami ewidencyjnymi nr [...] i [...], obręb [...], ark. [...], położoną przy [...] we Wrocławiu, przeznaczoną w planie miejscowym pod ogólnodostępną zieleń urządzoną, oznaczoną na rysunku planu symbolem [...], z jednoczesnym zakazem wznoszenia obiektów budowlanych, za wyjątkiem obiektów małej architektury.

Uchwale planistycznej skarżący zarzucił: 1) naruszenie art. 1 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 1999 r. nr 15, poz. 139, dalej także jako u.z.p) w związku z art. 31 ust. 3 oraz art. 64 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej polegające na nieproporcjonalnym i nieuzasadnionym naruszeniu istoty prawa własności skarżącego poprzez przeznaczenie jego działki na tereny zieleni urządzonej, co spowodowało, że skarżący nie mógł zabudować należącej do niego nieruchomości zgodnie z obowiązującym przed uchwaleniem planu przeznaczeniem pod zabudowę mieszkaniową, a co za tym idzie utracił uprawnienia z zawartych z Gminą Wrocław umów użytkowania wieczystego nieruchomości, na której miał być wzniesiony budynek mieszkalny oraz warsztatowy, 2) naruszenie art. 18 ust. 2 pkt 2a ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym statuującego zasadę spójności z uwagi na fakt, że przeznaczenie należącej do skarżącego nieruchomości nie było spójne z ustaleniami studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego (uchwała Rady Miejskiej Wrocławia z dnia 23 stycznia 1998 r.), w którym nieruchomość znajdowała się na obszarze zabudowy jednorodzinnej w części “Oporów II".