Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 9 czerwca 2023 r., sygn. I SA/Po 298/23

Podatek od towarów i usług

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Waldemar Inerowicz (spr) Sędzia WSA Karol Pawlicki WSA Barbara Rennert Protokolant: st. sekr. sąd. Małgorzata Błoszyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 01 czerwca 2023 r. sprawy ze skargi A. O. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w [...] z dnia 20 stycznia 2023 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za luty, kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień, październik, listopad i grudzień 2015 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego [...] wydaną w wyniku powtórnego rozpoznania sprawy decyzją z 30 czerwca 2022 r., nr [...] określił A. O. (dalej również jako: "podatniczka", "strona", "skarżąca") wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za luty 2015 r. oraz miesiące od kwietnia do grudnia 2015 r.

Przedstawiając dotychczasowy przebieg postępowania organ I instancji wyjaśnił, że dnia 6 lutego 2017 r. na podstawie upoważnienia numer [...], wszczęto wobec podatniczki kontrolę podatkową w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2015 r. oraz w zakresie podatku od towarów i usług za okres od 1 stycznia 2015 r. do 31 grudnia 2016 r. Wobec niezłożenia przez stronę korekt deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7 uwzględniających ustalenia poczynione w toku kontroli, Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego [...] wszczął postępowanie podatkowe w sprawie rozliczenia z tytułu podatku VAT za luty 2015 r. oraz za miesiące od kwietnia do grudnia 2015 r. Dnia 19 stycznia 2021 r. wydano decyzję określającą wysokość zobowiązania podatkowego w podatku VAT za wskazane wyżej okresy. Dyrektor Izby Skarbowej decyzją z dnia 9 sierpnia 2021 r., znak [...] uchylił decyzję w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia ze względu na niezebranie pełnego materiału dowodowego i nieprzeprowadzenie dowodu z przesłuchania w charakterze świadka kontrahenta strony - A. N.. W zakresie doręczenia wezwań świadkowi stwierdzono, że nie mogły one zostać uznane za doręczone w sytuacji, gdy organ I instancji już posiadał informację, że A. N. prawdopodobnie jest aresztowany.