Wyrok WSA w Opolu z dnia 9 lutego 2023 r., sygn. II SA/Op 332/22

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Bogusz Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik Sędzia WSA Beata Kozicka (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 9 lutego 2023 r. sprawy ze skargi A. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 28 lipca 2022 r., nr SKO.40.1427.2022.śr w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną przez A. S. (dalej: strona, skarżąca, wnioskodawczyni) decyzją z 28 lipca 2022 r., nr SKO.40.1427.2022.śr, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu, działając na podstawie art. 1 i art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r., poz. 570 ze zm.) oraz art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2021 r., poz. 735 z późn. zm.; obecnie: tekst jedn. Dz. U. z 2022 r., poz. 2000 ze zm.), dalej: Kpa, po rozpoznaniu odwołania strony od decyzji z 5 kwietnia 2022 r., nr ŚR.5211.4.2022, wydanej przez Burmistrza P., odmawiającej przyznania jej prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003 roku o świadczeniach rodzinnych (tekst jedn. Dz. U. z 2022 r., poz. 615 ze zm.), dalej: ustawa lub u.ś.r., wnioskowanego na niepełnosprawnego w stopniu znacznym ojca – S. P. – decyzję pierwszoinstancyjną utrzymało w mocy.

Argumentując podjęte rozstrzygnięcie organ odwoławczy na wstępie przybliżył dotychczasowy przebieg postępowania, według chronologii zdarzeń, wskazując przy tym prawne regulacje przedmiotu. W tych ramach przypomniał, że wnioskiem złożonym 2 marca 2022 r., strona zwróciła się do Burmistrza P. o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu opieki nad niepełnosprawnym ojcem – S. P., osobą żonatą. Organ I instancji dokonał weryfikacji danych i ustalił, że ojciec strony legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności, a jego żyjąca małżonka nie posiada orzeczenia o stopniu niepełnosprawności. Organ pierwszoinstancyjny uznał, że nie został spełniony warunek określony w art. 17 ust. 1b ustawy, ponieważ niepełnosprawność osoby wymagającej opieki powstała po ukończeniu wieku wskazanego w tym przepisie i decyzją przytoczoną na wstępie odmówił stronie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego wnioskowanego na ojca strony.