Wyrok WSA w Krakowie z dnia 8 września 2020 r., sygn. II SA/Kr 765/20

Ochrona przyrody

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Mirosław Bator (spr.) Sędziowie: WSA Magda Froncisz WSA Małgorzata Łoboz po rozpoznaniu w dniu 8 września 2020 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S. F. i J. F. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] lipca 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji 1/ uchyla zaskarżoną decyzję; 2/ zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz S. F. i J. F. kwotę 797 (siedemset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego;

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 30 sierpnia 2016 r. nr [...] Prezydent Miasta K. orzekł o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego dla zamierzenia inwestycyjnego pn: "Budowa stacji bazowej nadawczo - odbiorczej transmisji danych nr [...] [...] przy ul. [...], [...] na działce nr [...] obr. [...]".

W dniu 27 stycznia 2017 r. do Samorządowego Kolegium Odwoławczego wpłynął wniosek J. F. i S. F. o stwierdzenie nieważności powyższej decyzji. Decyzji zarzucono naruszenie art. 7, art. 8, art. 9, art. 77, art. 107 § 1 i § 3 K.p.a. poprzez niepodanie konkretnej jednostki rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko; art. 52 ust. 2 pkt 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym poprzez pominięcie faktu, że mapa dołączona do wniosku o wydanie zaskarżonej decyzji nie zawiera naniesionego obszaru oddziaływania inwestycji (pól przekraczających wartości graniczne), albowiem nie uwzględnia faktycznej mocy EIRP anten sektorowych oraz radioliniowych, odbić od naturalnych przeszkód, faktycznych wysokości budynków oraz zjawiska kumulacji; art. 54 ust. 1 u.p.z.p. poprzez niewskazanie w zaskarżonej decyzji tylko w załączniku konkretnych mocy EIRP anten sektorowych i radioliniowych, co jest tożsame z uznaniem, że jest ona bezprzedmiotowa; art. 72 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 3 października o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko poprzez nieustalenie przedmiotu sprawy z jednoczesnym uznaniem, że bliżej niesprecyzowana inwestycja nie wymaga decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. Zarzucono ponadto: brak podania analizy faktycznej mocy EIRP na danym kierunku emisji objętych analizą; brak podania maksymalnych tiltów możliwych do uzyskania dla danej anteny, niewskazanie, jaka na danym terenie może być dopuszczalna maksymalna wysokość zabudowy z jednoczesnym przyjęciem, że osie głównych wiązek promieniowania wystąpią na wysokościach niemożliwych do zabudowy; brak podania mocy anten radioliniowych wraz z określeniem czy wejdą w superpozycję z antenami sektorowymi; brak podania metody obliczeniowej oraz określenia jej maksymalnego błędu; brak podania czy uwzględniono w obliczeniach zjawisko odbić pól elektromagnetycznych od naturalnych przeszkód oraz anteny innych operatorów; brak podania w jakim stopniu czynniki zewnętrzne mogą zmieniać kierunki osi głównych promieniowania, brak podania czy w obliczeniach dotyczących rozkładu pól przekraczających wartości graniczne i odległości głównych wiązek promieniowania od miejsc dostępnych dla ludności uwzględniono rzeczywiste wysokości zabudowy oraz sytuację wysokościową terenu; brak jakiejkolwiek analizy. udowadniającej, że inwestycja nie wprowadzi ograniczeń w zagospodarowaniu terenu.