Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 18 października 2018 r., sygn. II SA/Bk 134/18

Planowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Marek Leszczyński, Sędziowie asesor sądowy WSA Elżbieta Lemańska, sędzia WSA Małgorzata Roleder (spr.), Protokolant sekretarz sądowy Katarzyna Derewońko, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 4 października 2018 r. sprawy ze skargi M. K. i B. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] stycznia 2018 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą jej wydanie decyzję Wójta Gminy M. z dnia [...] listopada 2017 roku numer [...]; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. solidarnie na rzecz skarżących M. K. i B. K. kwotę 1114 (tysiąc sto czternaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

W dniu [...] września 2017 r. do Wójta Gminy M. wpłynął wniosek pełnomocnika P. Sp. z o.o. w W. (zwanej dalej "inwestorem" lub "P. Sp. z o.o.") o ustalenie lokalizacji inwestycji celu publicznego polegającej na budowie stacji bazowej telefonii komórkowej P. "[...]" wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną oraz wewnętrzną linią zasilającą, na części działki o numerze ewidencyjnym [...], położonej w obrębie geodezyjnym [...] w miejscowości S., gmina M. We wniosku wskazano, że na kopii mapy do celów projektowych, załączonej do niego, oznaczono teren objęty wnioskiem o powierzchni 144 m2 oraz obszar oddziaływania inwestycji. We wniosku wskazano także, że planowana inwestycji składać się będzie z wieży telekomunikacyjnej o podstawie trójkąta równobocznego o długości boku 6,1 m i wysokości do 65 m, na której zainstalowane zostaną anteny sektorowe (9 sztuk) oraz anteny radiolinii (6 sztuk). U podnóża umieszczona zaś zostanie niezbędna infrastruktura techniczna tj. urządzenia zasilające, sterujące i nadawczo-odbiorcze. Inwestycja będzie natomiast ogrodzona po obrysie trójkątnej podstawy wieży, do wysokości 2,1 m n.p.t. Wnioskodawczyni wskazała, że zgodnie z załączonym do wniosku opracowaniem dotyczącym kwalifikacji instalacji radiokomunikacyjnej dla przedstawionej konfiguracji anten sektorowych, instalacja nie zalicza się do przedsięwzięć mogących potencjalnie lub zawsze znacząco oddziaływać na środowisko, a zatem nie ma obowiązku uzyskania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia. Wskazała również, że miejsca dostępne dla ludności nie występują w osi głównej promieniowania anten sektorowych.