Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 9 października 2013 r., sygn. II SA/Gd 371/13
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Janina Guść (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Wanda Antończyk Sędzia WSA Jolanta Górska Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Marta Sankiewicz po rozpoznaniu w Gdańsku na rozprawie w dniu 9 października 2013 r. sprawy ze skargi A. M. i M. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 12 marca 2013 r., nr [...] w przedmiocie lokalizacji inwestycji celu publicznego oddala skargę.
Uzasadnienie
A. M. i M. M. wnieśli skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 12 marca 2013 r. (sygn. akt [...]).
Zaskarżonym orzeczeniem Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy [...] z dnia 24 lutego 2012 r., ustalającą warunki lokalizacji inwestycji celu publicznego dla zamierzenia obejmującego budowę stacji bazowej telefonii komórkowej na działce nr [...] przy ul. S. w miejscowości S..
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ wskazał, że Wójt Gminy [...], po ponownym rozpatrzeniu wniosku inwestora [...] Sp. z o.o. z siedzibą w W., ustalił lokalizację inwestycji celu publicznego, polegającej na budowie stacji telefonii komórkowej operatora [...] Sp. z o.o. na terenie działki nr [...], przy ul. S. w miejscowości S. W zakres inwestycji wchodzi: budowa wolnostojącego masztu o wysokości do 55 m n.p.t. zlokalizowanego na gruncie wraz z zainstalowaniem na nim anten sektorowych i anten parabolicznych oraz lokalizacja urządzeń zasilających, sterujących i nadawczo-odbiorczych w szafach aparaturowych posadowionych u podstawy masztu.
Od decyzji Wójta Gminy [...] odwołanie złożyli A. M. oraz M. M., właściciele działki nr [...] sąsiadującej z terenem inwestycji, wnosząc o jej uchylenie. Zarzucili oni, iż decyzja nie zawiera właściwego oznaczenia stron postępowania, nie załączono do decyzji załącznika nr 4 i nr 5, tj. dokumentacji technicznej dotyczącej kwalifikacji przedsięwzięcia zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz. U. z 2010 r., Nr 213, poz. 1397) oraz opinii inwestora [...] Sp. z o.o. dotyczącej protestu mieszkańców. Ponadto, zdaniem skarżących, z decyzji nie wynika, aby przeprowadzono jakiejkolwiek badania lub symulację nakładania się fal elektromagnetycznych z istniejącego masztu innej telefonii, obecnie [...], usytuowanego 50 m od planowanej inwestycji. Odwołujący się wskazali, iż zrobiono symulacje dla dwóch anten w poszczególnych sektorach, ale dla projektowanej inwestycji, natomiast nie dla sumarycznych pól projektowanej i już obecnie funkcjonującej. Zdaniem skarżących, przy usytuowaniu planowanego masztu w odległości 35 m od ich budynku mieszkalnego oraz już istniejącym maszcie w odległości ok. 30 m od ich budynku i 50 m od planowanej inwestycji, takie badania są niezbędne. Skarżący zarzucili, iż nie wyjaśniono dokładnie stanu faktycznego oraz nie dokonano ustaleń w kwestii odległości miejsc dostępnych dla ludności od środka elektrycznego anteny. Z mapy, na którą naniesiono obszar oddziaływania oraz kierunek wiązek promieniowania wynika, iż w jednej z osi głównych wiązek promieniowania w odległości do 200 m od środka anteny znajduje się część ulicy S. oraz prawie cały stadion gminny. Zatem stwierdzenie w decyzji, iż w odległości do 150 i do 200 m od środka elektrycznego anten nie ma miejsc dostępnych dla ludzi jest pozbawione podstaw. Skarżący zarzucili, że w toku postępowania nie dokonano dokładnych ustaleń odległości stadionu i ulicy, dostępnych dla ludności, od środka anten. Natomiast z mapy wynika, iż obiekty te znajdują się w odległości mniejszej niż 50 m od środka anteny i to w osi nadawania fal, które w tym sektorze i w tej odległości są uznane jako szkodliwe dla zdrowia. Podniesiono, iż stanowisko, że planowana inwestycja nie jest zaliczana do przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko oparto jedynie na oświadczeniu inwestora i jest ono wadliwe.