Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 16 września 2020 r., sygn. II SA/Gd 24/20

Planowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz Sędziowie: Sędzia WSA Mariola Jaroszewska (spr.) Asesor WSA Magdalena Dobek-Rak Protokolant Asystent sędziego Krzysztof Pobojewski po rozpoznaniu w dniu 16 września 2020 r. w Gdańsku na rozprawie sprawy ze skargi Z. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 28 października 2019 r. nr [...] w przedmiocie warunków zabudowy oddala skargę.

Uzasadnienie

Z.G. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego (dalej jako "Kolegium") z dnia 28 października 2019 r., którą utrzymano w mocy decyzję Prezydenta Miasta (dalej jako "Prezydent Miasta") z dnia 8 kwietnia 2019 r., ustalającą warunki zabudowy i zagospodarowania terenu.

Zaskarżona decyzja podjęta została w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Prezydent Miasta po rozpoznaniu wniosku D. i W.P. ustalił warunki zabudowy i zagospodarowania terenu dla działek nr [...] i [...], obręb [...] R. dla realizacji budowy budynku mieszkalnego wielorodzinnego i dla działki nr [...] dla realizacji dojazdu i infrastruktury technicznej. W decyzji organ, na podstawie przeprowadzonej analizy funkcji oraz cech zabudowy i zagospodarowania terenu, ustalił linię zabudowy obowiązującą jako przedłużenie istniejącej linii zabudowy na działce przy ul. R. - 6,0 m od granicy działki oznaczonej literami CD, dopuszczając wycofanie do 3,0 m max 50% szerokości elewacji frontowej. Wskaźnik wielkości powierzchni zabudowy w stosunku do powierzchni działki został ustalony do 0,24, szerokość elewacji frontowej - 12,30 m z tolerancją do 20 %, wysokość górnej krawędzi elewacji frontowej - do 8,75 m mierząc od średniego istniejącego poziomu terenu przed wejściem głównym do budynku, a także ustalono dach płaski.

W odwołaniu Z.G. zakwestionował wyznaczenie obszaru analizowanego w odległości większej, niż trzykrotność frontu działki, a także dopuszczenie odsunięcia linii zabudowy więcej niż 6 m, wyznaczenie wysokości planowanego budynku, zamiast podania maksymalnej jego wysokości mierzonej od średniego poziomu terenu lub poziomu 0 do górnej powierzchni najwyżej położonego stropu wieńczącego budynek łącznie z grubością izolacji cieplnej i warstwy osłaniającej. Odwołujący się zaznaczył przy tym, że przy wyznaczaniu ww. parametru posłużono się wysokością całkowitą jego budynku, co nie jest równoznaczne z wysokością elewacji frontowej.