Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 czerwca 2020 r., sygn. III SA/Wa 103/20

Podatek dochodowy od osób fizycznych

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Marta Waksmundzka-Karasińska, Sędziowie asesor WSA Piotr Dębkowski (sprawozdawca), sędzia WSA Beata Sobocha, Protokolant sekretarz sądowy Michał Strzałkowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 czerwca 2020 r. sprawy ze skargi F. Z. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] lipca 2015 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2008 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z [...] kwietnia 2015 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w W. (dalej DUKS) dokonał weryfikacji i zmiany rozliczeń F. Z. w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2008 r.

Powodem takiego orzeczenia było ustalenie, że podatnik niezasadnie ujął dane z faktur wystawionych w styczniu i lutym 2008 r. przez firmę PHU A. Ltd , oraz w okresie od marca do grudnia 2008 r. przez firmę FHU R. i wykazał wartość nabycia obuwia z faktur jako koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm., dalej Updof). DUKS uznał, że obaj wspomniani kontrahenci nie prowadzili rzeczywistej działalności gospodarczej, a wystawione w ich imieniu faktury sprzedaży miały na celu wprowadzenie do obrotu obuwia pochodzącego od nieustalonych podmiotów, tak aby firma F. Z. - PH P. mogła udokumentować poniesienie wydatków w kwotach w nich wykazanych. Wobec tego kwoty widniejące na fakturach nie mogły stanowić kosztów uzyskania przychodów dla F. Z. w 2008 r. Jednocześnie organ pierwszej instancji określając podstawę opodatkowania odstąpił na podstawie art. 23 § 2 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm., dalej Op), od jej oszacowania, gdyż dane wynikające z ksiąg uzupełnione dowodami zgromadzonymi w toku postępowania kontrolnego pozwoliły na określenie podstawy opodatkowania poprzez zmniejszenie kosztów uzyskania przychodów o kwotę 8.885.662,56 zł.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00