Wyrok WSA w Łodzi z dnia 6 listopada 2019 r., sygn. II SA/Łd 597/19

Zagospodarowanie przestrzenne

Dnia 6 listopada 2019 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Joanna Sekunda-Lenczewska, Sędziowie Sędzia WSA Paweł Kowalski (spr.), Sędzia WSA Barbara Rymaszewska, , Protokolant Starszy sekretarz sądowy Aneta Panek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 listopada 2019 roku sprawy ze skargi A. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Wójta Gminy Z. z dnia [...] roku, nr [...]; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. na rzecz skarżącego A. P. kwotę 997 (dziewięćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego. A. P.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S., decyzją z [...] r. utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy Z. z [...] r. ustalającą J.M. warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie czterech budynków mieszkalnych jednorodzinnych wraz z urządzeniami technicznymi i drogą wewnętrzną na działce nr 40/1, obręb [...] P. w gminie Z.

. W uzasadnieniu podjętego rozstrzygnięcia Kolegium wskazało, że ww. decyzja Wójta Gminy Z. z [...] r. dotyczy ustalenia warunków zabudowy dla czterech budynków mieszkalnych jednorodzinnych. Obszar przyjęty do analizy został wyznaczony w odległości około 114 m wokół granic całej działki, tj. w granicach trzykrotnej szerokości frontu działki objętej inwestycją, która według ustaleń autora analizy wynosi 38 m (38 m x 3 = 114 m). Dokonane w tym zakresie ustalenia znajdują potwierdzenie w materiale dowodowym sprawy. Kontynuacja w zakresie funkcji zabudowy i zagospodarowania terenu również, w ocenie organu odwoławczego nie budzi wątpliwości w świetle ustaleń analizy, ponieważ w obszarze analizowanym znajdują się cztery działki zabudowane zabudową mieszkaniową jednorodzinną (działki o nr: 39/5, 39/6, 39/11 i 30/12). Organ pierwszej instancji, w ocenie Kolegium prawidłowo objął analizą w zakresie cech i wskaźników oraz gabarytów i formy architektonicznej nowej zabudowy wszystkie działki zabudowane znajdujące się w obszarze analizowanym. Na tej podstawie ustalił linię nowej zabudowy jako przedłużenie linii zabudowy na działce nr 39/12. Pomimo lakonicznej argumentacji rozwiązania przyjętego przez autora analizy, organ drugiej instancji uznał je za uzasadnione z punktu widzenia istniejącego ładu przestrzennego. Działki sąsiadujące z terenem planowanej inwestycji od strony wschodniej (o nr 38/12, 39/11, 39/5, 39/6), zabudowane są w sposób zbliżony do planowanego przez inwestora, tj. jeden budynek mieszkalny za drugim stosunku do drogi gminnej. Budynek mieszkalny na działce nr 39/12 położony jest w odległości 10 m od granicy pasa drogowego, natomiast budynek mieszkalny na działce nr 39/5 położony jest w odległości około 50 m od granicy pasa drogowego, przy czym działka ta jest oddzielona od granicy pasa drogowego inną działką niezabudowaną oznaczoną nr. 39/4. Zatem istniejąca linia zabudowy w obszarze analizowanym przebiega tworząc uskok, co uzasadniałoby w myśl § 4 ust. 3 rozporządzenia, wyznaczenie linii nowej zabudowy jako kontynuacji linii zabudowy tego budynku, który znajduje się w większej odległości od pasa drogowego (tj. zabudowy położonej na działce nr 39/5). Jednak z uwagi na to, że działka nr 30/4 rozdzielająca działkę nr 39/5 od pasa drogowego jest niezabudowana, zaś jej parametry wskazują na jej budowlany charakter, zdaniem organu należy domniemywać, że w przyszłości zostanie zabudowana. W takiej sytuacji wyznaczenie linii nowej zabudowy na działce nr 40/1, jako kontynuacji linii zabudowy na działce nr 39/12 jest uzasadnione z punktu widzenia ładu przestrzennego na analizowanym terenie, ponieważ utrwali określony standard zabudowy zmierzający do zachowania określonego porządku urbanistycznego. Nawet gdyby zabudowa działki o nr 39/4 nie została w przyszłości zrealizowana (co mało prawdopodobne), to i tak wymagania ładu przestrzennego przemawiają za powyższym ustaleniem linii nowej zabudowy. Istniejąca zabudowa na działkach bezpośrednio sąsiadujących z terenem inwestycji oraz planowana zabudowa nawiązują do siebie pod względem wzajemnego usytuowania budynków w układzie prostopadłym w stosunku do drogi publicznej (jeden za drugim) oraz równoległym do dróg wewnętrznych, bezpośrednio skomunikowanych z tymi działkami (działki o nr 39/12 i 39/11 z istniejącą ul. A, natomiast budynki na działce nr 40/1 z planowaną drogą wewnętrzną). Wyznaczenie linii nowej zabudowy w odległości 15 m od krawędzi pasa drogi gminnej, a nie jak w przypadku działki nr 39/12, w odległości 10 m, spowodowane jest inną szerokością pasa drogowego w tym miejscu. Ze wskazanych wyżej względów ustaloną w decyzji linię zabudowy Kolegium uznało za uzasadnioną wynikami analizy, w myśl § 4 ust. 4 rozporządzenia.