Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 21 października 2019 r., sygn. II SA/Gl 684/19

Zagospodarowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący NSA Bonifacy Bronkowski, Sędziowie Asesor WSA Tomasz Dziuk (spr.),, Sędzia WSA Stanisław Nitecki, Protokolant starszy referent Barbara Urban, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 października 2019 r. sprawy ze skarg M. L. i Wojewody Śląskiego na uchwałę Rady Gminy Popów z dnia 11 stycznia 2019 r. nr 27/IV/2019 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1) stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w całości, 2) zasądza od Gminy Popów na rzecz skarżącego M. L. kwotę 300,00 (trzysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Zaskarżoną uchwałą nr 27/IV/2019 z dnia 11 stycznia 2019 roku Rada Gminy Popów, na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r. poz. 994 ze zm.) i art. 14 ust. 8, art. 15 ust. 2 i ust. 3 pkt 8 i 10, art. 20 ust. 1, art. 29 i art. 36 ust. 4 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r., poz. 1945) uchwaliła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego obejmujący obszar w miejscowości Kamieńszczyzna.

Uchwała ta została zaskarżona do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach w drodze dwóch skarg. Pierwsza skarga została wniesiona pismem z dnia 15 kwietnia 2019 r. przez M. L. (zwanego dalej "pierwszym skarżącym"), który domaga się stwierdzenia nieważności wskazanej powyżej uchwały w całości. Drugą skargę wniósł Wojewoda Śląski jako organ nadzoru (zwany dalej "drugim skarżącym" lub "skarżącym organem nadzoru") również domagając się stwierdzenia nieważności tej uchwały w całości. Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału II z dnia 23 lipca 2019 r. skargi te zostały połączone do wspólnego rozpoznania.

Pierwszy skarżący zaskarżonej uchwale zarzucił naruszenie przepisów prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy tj. art 1 ust. 2 pkt 6, 7, 12 oraz art.1 ust.3 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu u zagospodarowaniu przestrzennym, poprzez ustalenie przeznaczenia nieruchomości objętych planem, a stanowiących własność skarżącego w sposób sprzeczny z jego zamierzeniem inwestycyjnym, którego skonkretyzowaniem jest wydana już ostateczna decyzja o pozwoleniu na budowę budynku inwentarskiego - [...] wraz w infrastrukturą towarzyszącą na działce nr 1. Pierwszy skarżący zarzucił także naruszenie art. 6 ww. ustawy poprzez przekroczenie władztwa planistycznego, którego skutkiem jest wykluczenie możliwości prowadzenia produkcji zwierzęcej powyżej 10 DJP na terenie oznaczonym symbolem MR. Ponadto zarzucił naruszenie zasad techniki sporządzania dokumentów planistycznych poprzez brak uzasadnienia przyjętych rozwiązań planistycznych wymaganego przepisem art. 15 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.