Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 29 marca 2019 r., sygn. II SA/Wr 106/19

Budowlane prawo

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mieczysław Górkiewicz (spr.) po rozpoznaniu w Wydziale II na posiedzeniu niejawnym w dniu 29 marca 2019 r. sprawy ze sprzeciwu K. O. od decyzji Wojewody [...] z dnia [...] stycznia 2019 r., nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę oddala sprzeciw w całości.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją organ (art. 32 p.p.s.a.) uchylił decyzję udzielającą skarżącemu pozwolenie na budowę dwóch budynków jednorodzinnych w zabudowie bliźniaczej i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia. Uzasadniając stosowanie art. 138 § 2 k.p.a. organ wskazał, że w oświadczeniu o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane skarżący inwestor wskazał stosunek współwłasności. Nie dołączył jednak oświadczenia współwłaściciela o wyrażeniu zgody na zabudowę działki budowlanej. Część graficzna projektu zagospodarowania terenu nie spełnia wymogu § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia MGPiB z dnia 21 lutego 1995 r. (Dz. U. Nr 25, poz. 133), gdyż nie zawiera opracowanych geodezyjnie linii rozgraniczających tereny o różnym przeznaczeniu według planu miejscowego. Projekt budowlany nie odpowiada ustaleniom planu miejscowego, które przewidują zabudowę bliźniaczą. Nie zachodzi bowiem podobieństwo obu segmentów w zakresie ich gabarytów, gdyż jeden z nich nie posiada garażu, zaś drugi obejmuje garaż czterostanowiskowy. Dlatego segmenty istotnie różnią się kubaturą i długością oraz powierzchnią zabudowy.