Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 11 lutego 2019 r., sygn. II SA/Gl 896/18

Planowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Artur Żurawik, Sędziowie Sędzia NSA Łucja Franiczek (spr.),, Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska, Protokolant starszy referent Barbara Urban, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 stycznia 2019 r. sprawy ze skargi E. D., Z. P., L. P., K. P., B. S. i Z. W. na uchwałę Rady Miejskiej w Czechowicach-Dziedzicach z dnia 10 lipca 2018 r. nr LII/566/18 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną uchwałą Rada Miejska w Czechowicach-Dziedzicach uchwaliła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego części obszaru Gminy, obejmującej tereny centrum miasta, położone na południe od torów kolejowych - CENTRUM I - etap 2, stwierdzając, że nie narusza on ustaleń studium, przyjętego uchwałą nr XXXIV/3/379/17 z dnia 30 maja 2017 r.

Skargę na powyższą uchwałę wnieśli Z. W., E. D., B. S., Z. P., L. P. i K. P. jako współwłaściciele działek nr 1 i 2, objętych księgą wieczystą nr [...] oraz nr 3 i 4, objętych księgą wieczystą nr [...]. Skarżący wnieśli o stwierdzenie nieważności uchwały w części, obejmującej ich działki i zasądzenie zwrotu kosztów postępowania, zarzucając naruszenie art. 1 ust. 2 pkt 7, art. 6 ust. 2 pkt 2, art. 15 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 23 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1073) oraz art. 21 ust. 1 i 2, art. 31 ust. 3, art. 64 ust. 1, 2 i 3 Konstytucji RP.

Skarżący podali, że dla części ich działek ustalono przeznaczenie terenu symbolem 6ZP - zieleń urządzona, natomiast budynek mieszkalny położony przy ul. [...], został zaliczony do zabytków nieruchomych. Tereny o symbolu 6ZP w zapisach poprzednio obowiązującego studium z 2012 r. były zaś przeznaczone pod zabudowę śródmiejską i takiego też przeznaczenia terenu domagali się w uwagach do projektu planu.

Nadto, skarżący zakwestionowali nieuwzględnienie pozostałych uwag, zawartych w piśmie z dnia 30 stycznia 2018 r. co do umożliwienia im realizacji parterowych budynków usługowych dla terenu o symbolu 7ZS - tereny zabudowy śródmiejskiej, przyjęcia wskaźnika maksymalnej powierzchni zabudowy w wysokości 75%, przyjęcia wskaźnika powierzchni biologicznie czynnej w wysokości 10% oraz wskaźnika maksymalnej intensywności zabudowy w wysokości 2,9. Co do powyższego budynku, domagali się usunięcia go z zapisu § 10 ust. 1 pkt 36 uchwały oraz przyjęcia w § 10 ust. 2 pkt 3 lit. b) możliwości rozbiórki obiektów zgodnie z przepisami odrębnymi wyłącznie w przypadku konieczności spowodowanej udokumentowanym złym stanem technicznym zabytków architektury i budownictwa. Ich zdaniem, zmiana przeznaczenia na tereny zielone stanowi w istocie rzeczy naruszenie ich władztwa i nadmierną ingerencję w prawo własności oraz przekroczenie władztwa planistycznego gminy i wymogu proporcjonalności. Gmina posiada bowiem park miejski i nie ma potrzeby urządzenia go w innym miejscu, niezgodnie z zamiarami właścicieli. Co prawda, prowadzone były negocjacje w celu wykupu tego terenu, lecz zaproponowana cena była zbyt niska wskutek obniżenia wartości z powodu przeznaczenia pod zieleń działek położonych w centrum miasta wśród zabudowy śródmiejskiej o różnym charakterze, także parterowej, o wyższej intensywności zabudowy i maksymalnej powierzchni zabudowy. Natomiast budynek jest niezamieszkały i znajduje się w złym stanie technicznym, nie przedstawiając szczególnych, czy wybitnych walorów architektonicznych, bądź zabytkowych. Zatem powinien być usunięty z listy zabytków.