Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 15 stycznia 2019 r., sygn. II SA/Wr 541/18

Budowlane prawo

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Władysław Kulon Sędziowie: Sędzia NSA Halina Filipowicz - Kremis (spr.) Sędzia WSA Gabriel Węgrzyn Protokolant starszy sekretarz sądowy Anna Biłous po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 15 stycznia 2019 r. sprawy ze skargi A Sp. z o.o. sp. k. z/s we W. na decyzję Wojewody D. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę zespołu czterech budynków mieszkalnych wielorodzinnych wraz z garażem podziemnym I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Wojewody D. na rzecz strony skarżącej kwotę 997 zł (słownie: dziewięćset dziewięćdziesiąt siedem zł) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi A Sp. z o.o. Spółka komandytowa z siedzibą we W. (dalej jako: skarżąca, spółka) jest decyzja Wojewody D. (dalej: organ odwoławczy, organ II instancji) z dnia [...] nr [...] uchylająca w całości decyzję Prezydenta W. (dalej: organ I instancji) z dnia [...] nr [...], którą zatwierdzono projekt budowlany i udzielono na rzecz skarżącej pozwolenia na budowę zespołu czterech budynków mieszkalnych wielorodzinnych wraz z garażem podziemnym i zagospodarowaniem terenu na działce nr [...],[...], obręb R. we W. Zaskarżoną decyzją organ odwoławczy jednocześnie orzekając co do istoty sprawy odmówił spółce zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę.

Wnioskiem z dnia 12 czerwca 2017 r. skarżąca wystąpiła do organu I instancji o zatwierdzenie projektu budowlanego oraz udzielenie pozwolenia na budowę zespołu czterech budynków mieszkalnych wielorodzinnych wraz z garażem podziemnym i zagospodarowaniem terenu na działce nr [...], obręb R. we W. Część stron postępowania wniosła swoje zastrzeżenia, w odpowiedzi na które spółka wyjaśniła, iż planowana inwestycja - wbrew twierdzeniom wnoszących zastrzeżenia - jest zgodna z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Decyzją z dnia [...] organ I instancji zatwierdził projekt budowlany i udzielił pozwolenia na budowę podkreślając w uzasadnieniu, że projekt budowlany jest wykonany zgodnie z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w rejonie ulicy O. i ulicy Z. we W. przyjętego uchwałą nr [...] Rady Miejskiej W. z dnia [...] (dalej jako: miejscowy plan), przez osoby posiadające wymagane uprawnienia budowlane, a nadto wniosek spółki wraz z projektem budowlanym i załącznikami spełnia wymagania określone w art. 32 ust. 4 oraz art. 33 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2016 r. poz. 290 z późn. zm., dalej jako: pr. bud.). Odwołanie od decyzji organu I instancji wnieśli: K. G., K. G., U.J., T. J., W. S., W. J. oraz I. P., którzy wskazali w odwołaniu, że nie wiedzą jaka będzie wysokość kondygnacji wnioskowanych budynków. Ponadto w ocenie odwołujących się wybudowanie czterech budynków wielorodzinnych w bezpośredniej styczności z domkami jednorodzinnymi pogorszy znacznie wizerunek osiedla. Odwołujący się podnieśli, że inwestycja spowoduje znaczne zwiększenie poziomu hałasu i wzrost zanieczyszczenia powietrza spalinami od wzmożonego ruchu pojazdów, co będzie dla dotychczasowych mieszkańców uciążliwe, a także spowoduje spadek wartości należących do nich domów jednorodzinnych. Odwołanie wnieśli również M. P. oraz M. P., którzy podnieśli zarzut pomijania ich w wysyłce korespondencji przez organ I instancji. Odwołujący się wskazali również, że projekt budowlany jest niezgodny z § 16 ust. 2 pkt 4 miejscowego planu z uwagi na to, iż w projekcie przewidziano budynki czterokondygnacyjne, zaś "antresole" stanowią w istocie kolejną kondygnację nadziemną. Postanowieniem z dnia [...] nr [...] organ odwoławczy zlecił organowi I instancji przeprowadzenie dodatkowego postępowania w celu uzupełnienia dowodów i materiałów w sprawie przez wezwanie inwestora do uzupełnienia czterech egzemplarzy projektu budowlanego sporządzonego zgodnie z ustaleniami zawartymi w § 16 ust. 2 pkt 4 i 5 miejscowego planu, które zakładają, że liczba kondygnacji naziemnych nie może być większa niż trzy, przy czym trzecią kondygnację naziemną dopuszcza się wyłącznie w poddaszach budynków przekrytych dachami o nachyleniu wszystkich połaci dachowych większym niż 30° i o ściankach kolankowych o wysokości nie większej niż 1,20 m. W uzasadnieniu organ II instancji wskazał, że ostatnia kondygnacja w przedłożonym projekcie określona jako "antresola" nie spełnia wymagań określonych w § 3 pkt 19 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2015 r. poz. 1422, dalej: rozporządzenie). Po zapoznaniu się ze zmienionym projektem budowlanym, M. i. M. P., K. i K. G., U. J., I. P. oraz W. S. w piśmie skierowanym do organu odwoławczego stwierdzili, że spółka zignorowała wytyczne wskazane w postanowieniu organu odwoławczego i projekt w dalszym ciągu przewiduje w istocie cztery kondygnacje, nazywając ostatnią antresolą, choć ta nie spełnia wymagań przepisów § 3 pkt 19 rozporządzenia.