Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 2 października 2018 r., sygn. II SA/Wr 439/18

Budowlane prawo

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Halina Filipowicz-Kremis (sprawozdawca) Sędziowie Sędzia WSA Anna Siedlecka Asesor WSA Wojciech Śnieżyński Protokolant specjalista Małgorzata Boaro po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 2 października 2018 r. sprawy ze skargi A S.A. na decyzję Wojewody D. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie wniesienia sprzeciwu wobec zgłoszenia zamiaru przystąpienia do wykonania robót budowlanych polegających na instalacji masztu mobilnego wraz z systemem anten oraz szafami sterującymi oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Starosta L., działając na podstawie art. 30 ust. 6 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (j.t. Dz. U. z 2017 r., poz. 1332 t.j.) - dalej: "u.p.b.", wniósł sprzeciw do zgłoszenia przez A SA w dniu 26 stycznia 2018 r. zamiaru przystąpienia do wykonania robót budowlanych, polegających na instalacji masztu mobilnego wraz z systemem anten oraz szafami sterującymi, na działce oznaczonej numerem ewidencyjnym [...], obręb [...] miasta L. Do zgłoszenia załączono oświadczenie o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, mapę z proponowaną lokalizacją obiektu, szkice i kwalifikację przedsięwzięcia. W uzasadnieniu decyzji organ stwierdził, że inwestycja sprzeczna jest z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta L. (z § 6 ust. 3 uchwały Nr [...] Rady Miejskiej w L. z dnia [...]). Zgodnie z ustaleniami tego planu oś główna promieniowania anteny AS 1 dla azymutu 70o tillit 6o znajduje się w jednostce 3MN/U przeznaczonej pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną jak i usługową, w której maksymalna wysokość zabudowy wynosi 9 m. Teren ten jest zatem dostępny dla ludzi, a więc dla tej inwestycji niezbędna jest decyzja środowiskowa. Nadto, zgodnie z § 6 ust. 3 uchwały zakazuje się lokalizowania na terenach MN, MW, M/U oraz U przedsięwzięć mogących oddziaływać na środowisko z wyłączeniem infrastruktury technicznej, w zw. z czym planowana inwestycja jest również niezgodna z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Zdaniem starosty maszt nie jest masztem mobilnym. Reasumując organ pierwszej instancji stwierdził, że planowana inwestycja wymaga uzyskania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, a także uznano, ze jest niezgodna z prawem miejscowym (o czym była mowa wyżej).