Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 15 marca 2018 r., sygn. II SA/Po 1159/17

Zagospodarowanie przestrzenne

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tomasz Świstak (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Danuta Rzyminiak - Owczarczak Sędzia WSA Edyta Podrazik Protokolant st. sekr. sąd. Edyta Rurarz - Kwietniewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 marca 2018 r. sprawy ze skargi J. G., B. C. i M. W. na uchwałę Rady Miasta z dnia [...] sierpnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oddala skargę

Uzasadnienie

Sygn. akt II SA/Po [...]

Uzasadnienie

Rada Miasta w dniu 25 sierpnia 2015 r. podjęła uchwałę nr [...] w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dz. nr 20, 23, 26, 27, [...], [...], 29, 30 położonych w obrębie P. W., gm. P..

Pismem z dnia 25 sierpnia 2017 r. J. G., B. C. i M. W. powołując się na art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. z 2017 r. poz. 1875 ze zm., dalej: u.s.g.) wezwali Radę Miasta do usunięcia naruszenia prawa polegającego na podjęciu ww. uchwały.

W odpowiedzi Rada Miasta uchwałą z dnia 28 września 2017 r. nr [...] nie uwzględniła powyższego wezwania.

Pismem z dnia 27 października 2017 r. J. G., B. C. i M. W. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu skargę na uchwałę Rady Miasta z dnia 25 sierpnia 2015 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dz. nr 20, 23, 26, 27, [...], [...], 29, 30 położonych w obrębie P. W., gm. P.. Podnieśli, że zaskarżają tę uchwałę w części, w której dotyczy ona działek nr: [...], [...], 29, 30, zarzucając naruszenie art. 1 ust. 3 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1073 ze zm., dalej: u.p.z.p.), w zw. z art. 7 K.p.a., poprzez naruszenie nakazu starannego ważenia interesu publicznego i prywatnego, co doprowadziło do nadania rangi priorytetowej interesowi publicznemu, a także art. 3 ust. 1 u.p.z.p. poprzez przekroczenie granic władztwa planistycznego Gminy, wskutek czego nastąpiło nadmierne ograniczenie prawa własności skarżących. Skarżący wnieśli o stwierdzenie nieważności ww. części uchwały, ewentualnie o stwierdzenie jej niezgodności z prawem.