Wyrok WSA w Łodzi z dnia 19 października 2017 r., sygn. II SA/Łd 518/17

Zagospodarowanie przestrzenne

Dnia 19 października 2017 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Tomasz Zbrojewski Sędziowie Sędzia WSA Magdalena Sieniuć (spr.) Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski Protokolant Specjalista Aleksandra Błaszczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 października 2017 roku sprawy ze skargi R. S.-M., M. S. i M. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji oddala skargę. LS

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...]. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S., po rozpatrzeniu odwołań R. S.-M. oraz M. S. i M. S. uchyliło pkt III ppkt 6 decyzji Prezydenta Miasta Z. z dnia [...], nr [...], ustalającej warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku usługowego na terenie położonym w Z., przy ul. A 66, na działce nr ewid. 232 i ustaliło wysokość górnej krawędzi elewacji frontowej - gzymsu, attyki okapu - mierzoną od średniego poziomu terenu przed głównym wejściem do budynku - na 7 m (pkt 1), a w pozostałym zakresie utrzymało decyzję organu I instancji w mocy (pkt 2).

Jak wynika z akt sprawy, A. K. wnioskiem z dnia [...] zwrócił się do Prezydenta Miasta Z. o ustalenie warunków zabudowy dla wskazanej wyżej inwestycji. Prezydent Miasta Z. decyzją z dnia [...] ustalił warunki zabudowy dla opisanego wyżej przedsięwzięcia. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S., po rozpatrzeniu odwołań R. S.-M., M. S. i M. S., decyzją z dnia [...] utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.

Wyrokiem z dnia 5 maja 2016 r., sygn. II SA/Łd 176/16, wydanym po rozpoznaniu skarg R. S.-M. oraz M. S. i M. S., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, uchylił decyzje organów obu instancji. W uzasadnieniu Sąd nie podzielił zarzutów dotyczących niespełnienia wymogu kontynuacji funkcji przez planowaną inwestycję. Jednocześnie Sąd, odwołując się do wymagań zawartych w przepisach rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie sposobu ustalenia wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i sporządzonej w sprawie analizy urbanistycznej, podkreślił, że autor tej analizy nieprawidłowo ograniczył się do badania jedynie działek dostępnych z tej samej drogi publicznej, zaś w analizie nie zamieścił danych opisujących cechy zabudowy pozwalające na weryfikację przeprowadzonych obliczeń. Nieprawidłowo zostały także ustalone niektóre wskaźniki nowej zabudowy - wskaźnik powierzchni zabudowy oraz wysokość górnej krawędzi elewacji frontowej. Ponadto organy orzekające zaniechały oceny, czy mapa załączona do analizy odpowiada wymogom określonym w art. 52 ust. 2 pkt 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. W konkluzji Sąd uznał określenie parametrów i warunków nowej zabudowy jako niejednoznaczne, nieprecyzyjne i wprowadzające elementy dowolności zabudowy oraz wyjaśnił, że odstępstwa od zasady określania wymaganych parametrów na poziomie średnich wielkości występujących na danym terenie, wymagają uzasadnienia, które znajdzie odzwierciedlenie w zgromadzonym w toku postępowania wyjaśniającego materiale dowodowym.