Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 12 kwietnia 2017 r., sygn. II SA/Bk 40/17

Planowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Anna Sobolewska-Nazarczyk, Sędziowie sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska (spr.),, sędzia WSA Mirosław Wincenciak, Protokolant starszy sekretarz sądowy Marta Marczuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 30 marca 2017 r. sprawy ze skargi K. Cz. i K. Cz. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] października 2016 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia opłaty planistycznej 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą jej wydanie decyzję Wójta Gminy [...] z dnia [...] września 2016 r., nr [...], 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. na rzecz skarżących K. Cz. i K. Cz. solidarnie kwotę 111 (sto jedenaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postepowania sadowego.

Uzasadnienie

Skarga została wywiedziona na podstawie następujących okoliczności.

Wójt Gminy J., decyzją z dnia [...] października 2016 r. nr [...], ustalił K. i K. C., W. i M. J., A. i E. N. oraz M. i M. S., jednorazową opłatę planistyczną w wysokości 11 056,50 zł z tytułu wzrostu wartości nieruchomości położonej w obrębie O., gm. J., oznaczonej jako działka numer geod [...] o pow. 0,1222 ha, wskutek uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego części wsi O. - obszar planistyczny O.

Od powyższej decyzji odwołanie złożyli K. i K. C. oraz M. i M. S. wnosząc o uchylenie decyzji w całości i umorzenie postępowania lub uchylenie decyzji w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania organowi pierwszej instancji. W uzasadnieniu odwołania zakwestionowali rzetelność i prawidłowość sporządzonego w sprawie operatu szacunkowego. Zdaniem odwołujących rzeczoznawca nie uwzględnił faktu, że przedmiotowa działka była niezagospodarowanym gruntem, lecz absolutnie nie o rolniczym sposobie użytkowania. Już w 2004 r., na podstawie decyzji o warunkach zabudowy dokonano podziału jednej dużej działki nr [...] na 20 działek o powierzchniach ok. 1000 m2 (powierzchnie typowo przeznaczone pod zabudowę mieszkaniową), wydzielono też działkę pod drogę o odpowiedniej szerokości, która w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego została później przeznaczona pod drogę publiczną. Rzeczoznawca nie zauważył istniejącej od 2003 r., sieci kanalizacyjnej (ok. 30 m od działki) i zabudowy w niedalekim sąsiedztwie, która była tam jeszcze wcześniej. Istniała więc możliwość otrzymania warunków zabudowy na te działki. Odwołujący również wskazali, że wieś O. położona jest w bezpośrednim sąsiedztwie B., grunty w tej miejscowości posiadały wysoką wartość już na długo przed uchwaleniem planu zagospodarowania z uwagi na ich nabywanie na cele zabudowy mieszkaniowej a nie do wykorzystywania rolniczego. Wartość gruntów przed uchwaleniem planu nie różniła się więc znacząco od wartości po jego uchwaleniu, co potwierdzają m.in. akty notarialne na działki sąsiednie zawarte w 2010 r. Zatem ocenianie przydatności rolniczej takiej działki nie ma w tym wypadku żadnego sensu, gdyż nie ma wpływu na jej wartość rynkową a jeśli już, to odwrotny.