Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 15 grudnia 2016 r., sygn. II SA/Ol 1203/16

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Jezielska Sędziowie Sędzia WSA Ewa Osipuk (spr.) Sędzia WSA Adam Matuszak Protokolant st. referent Maciej Lipiński po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 grudnia 2016 r. sprawy ze skargi H.i B., M. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" r., Nr "[...]" w przedmiocie opłaty planistycznej oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 23 marca 2014 r., Wójt Gminy "[...]" ustalił "[...]" jednorazową opłatę w wysokości 10.274,55 zł, z tytułu wzrostu wartości nieruchomości oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr "[...]" oraz jako działka "[...]", na skutek uchwalenia zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy "[...]", zbytych w dniu 7 kwietnia 2010 r.

Po rozpoznaniu odwołania "[...]", Samorządowe Kolegium Odwoławcze w "[...]" decyzją z dnia 28 października 2014 r. uchyliło w całości zaskarżoną decyzję i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji. Kolegium stwierdziło bowiem, że w przedmiotowej sprawie dla każdej działki zostały sporządzone dwa operaty szacunkowe w tej samej dacie. Z operatów, których w aktach sprawy znajdowały się tylko kserokopie kart tytułowych, wynikała znacząca różnica wartości przedmiotowych działek niż wskazana w kompletnych operatach znajdujących się w aktach sprawy. Z tego względu dokumenty te nie zostały uznane za rzetelne i mogące stanowić dowód w postępowaniu.

Następnie, decyzją z dnia 16 kwietnia 2015 r. organ pierwszej instancji ustalił "[...]" jednorazową opłatę w wysokości 10.274,55 zł z tytułu wzrostu wartości przedmiotowej nieruchomości na skutek uchwalenia zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy "[...]".

Decyzję tę Kolegium uchyliło w całości i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji decyzją z dnia 25 maja 2015 r. Organ odwoławczy stwierdził, że nie można uznać za wykazanie przez organ, iż faktycznie nastąpił wzrost wartości przedmiotowej nieruchomości tylko na podstawie wyjaśnień rzeczoznawcy majątkowego. Kolegium uznało za nietrafne stanowisko rzeczoznawcy co do braku konieczności uzasadnienia wybranej metody szacowania i innych okoliczności mających wpływ na prawidłowość wyceny nieruchomości. Ponadto zarzuciło, że poważne wątpliwości budzi aktualność drugiego operatu, gdyż nie była znana data jego sporządzenia. Rzeczoznawca majątkowy nie wskazał ani faktycznej daty sporządzenia operatu, ani też nie wyjaśnił, dlaczego umieścił datę 30 stycznia 2013 r. skoro, jak wynikało z akt sprawy, operat sporządził co najmniej po dniu 20 sierpnia 2013 r. W przypadku uznania za wiążącą datę 30 stycznia 2013 r., operat byłby nieaktualny w dacie wydania decyzji przez organ pierwszej instancji, w myśl art. 156 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Kolegium poddało ponadto pod rozwagę kwestię zaistnienia wzrostu wartości nieruchomości z uwagi na istniejącą przed uchwaleniem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego możliwość jej zabudowy.