Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 10 listopada 2016 r., sygn. II SA/Sz 768/16

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Gebel, Sędziowie Sędzia WSA Renata Bukowiecka-Kleczaj (spr.),, Sędzia NSA Elżbieta Makowska, Protokolant starszy sekretarz sądowy Joanna Białas-Gołąb, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 20 października 2016 r. sprawy ze skargi A. C. na uchwałę Rady Gminy Mielno z dnia 30 października 2014 r. nr LX/611/2014 w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego części Gminy Mielno w obrębie ewidencyjnym Mielno w obszarze przyległym do ulicy Chrobrego oddala skargę.

Uzasadnienie

Rada Gminy działając na podstawie art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, podjęła w dniu

30 października 2014 r. uchwałę nr LX/611/2014 w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego części Gminy Mielno w obszarze przyległym do ulicy Chrobrego.

A. C. w dniu 18 kwietnia 2016 r. wniósł do Rady Gminy wezwanie do usunięcia naruszenia prawa i uchylenia zapisów § 12 i § 82 ust. 3 pkt 1 lit d i ust. 4 powyższej uchwały. Kwestionowanym przepisom zarzucił naruszenie art. 4 ust. 1, art. 15 ust. 1 i ust. 2 pkt 6 oraz pkt 9 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, poprzez przekroczenie granic władztwa planistycznego wskutek dowolnego, nieuzasadnionego i istotnego ograniczenia prawa własności skarżącego.

Skarżący wskazał, że § 12 planu miejscowego odnoszący się do jego nieruchomości, oznaczonej geodezyjnie nr [...], uniemożliwia całkowicie zabudowę, zagospodarowanie, urządzanie i użytkowanie tej nieruchomości - w formie tymczasowego zagospodarowania terenów oraz lokalizacji tymczasowych obiektów budowlanych (w tym obiektów handlu sezonowego lokalizowanych na czas nie dłuższy niż 120 dni). Nieruchomość skarżącego, zlokalizowana w ścisłym centrum Mielna w rejonie o intensywnym wykorzystaniu handlowo-usługowym, do roku 2015 w sezonie letnim zawsze była wykorzystywana pod usługi i handel w obiektach tymczasowych. Specyfika M. wyklucza całoroczne użytkowanie nieruchomości na cele określone dla terenu elementarnego B5.U,MN, bowiem sezon turystyczny trwa w istocie od połowy czerwca do połowy sierpnia każdego roku. Z tych przyczyn, zabudowa tymczasowa do 120 dni ma racjonalne i ekonomiczne uzasadnienie i była dotychczas rokrocznie realizowana. Wzywający ma zamiar w dalszym ciągu realizować wyłącznie taką zabudowę gdyż budowa obiektów trwałych, całorocznych jest ekonomicznie nieuzasadniona, bowiem przez znaczną część roku kalendarzowego obiekty takie są nieużytkowane, choć generują znaczne koszty utrzymania. Wymuszanie w planie miejscowym budowy obiektów całorocznych, w sytuacji braku zapotrzebowania na takie obiekty i usługi z nimi związane, jest nieuzasadnionym przekroczeniem władztwa planistycznego godzącego w sposób bezprawny w prawo własności skarżącego.