Wyrok WSA w Warszawie z dnia 23 września 2020 r., sygn. IV SA/Wa 480/20

Inne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Agnieszka Wójcik Sędziowie sędzia WSA Kaja Angerman sędzia WSA Anna Sękowska (spr.) Protokolant ref. Bartłomiej Grzybowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 września 2020 r. sprawy ze skargi B. P. na uchwałę Rady Miejskiej w [...] z dnia [...] marca 2019 r. nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oddala skargę

Uzasadnienie

B. P. (dalej też: "skarżący"), reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na uchwałę Rady Miejskiej w B. nr [...] z [...] marca 2019 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla miejscowości K., M., D., K. położonych na terenie gminy B. (dalej jako: "plan").

Przedmiotową uchwałę skarżący zaskarżył w części określającej sposób zagospodarowania terenu oznaczonego w treści planu symbolem R1 - w zakresie dotyczącym działek o numerach ewidencyjnych: [...], [...], [...] (obręb [...]) - co do § 5, § 6 ust. 1, § 20 pkt 1, 2, 3 i 5 planu oraz co do części graficznej zaskarżonej uchwały w odniesieniu do ww. terenu.

Skarżący zarzucił organowi podjęcie zaskarżonej uchwały z naruszeniem wskazanych poniżej przepisów prawa materialnego, które to naruszenia miały istotny wpływ na wynik sprawy, tj.:

1) naruszenie art. 9 ust. 4, art. 15 ust. 1, art. 20 ust. 1 w zw. z art. 28 ust. 1 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (dalej w skrócie: "u.p.z.p"), przez dokonanie w planie ustaleń pozostających w sprzeczności z ustaleniami Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy B. uchwalonego uchwałą Rady Miejskiej w B. nr [...] z [...] października 2000 r. (dalej jako: "studium").

Rozwijając ten zarzut, skarżący wskazali, że zgodnie z treścią § 20 pkt 2 i pkt 3 w zw. z § 5 oraz § 20 pkt 5 planu, na obszarze oznaczonym w części graficznej planu symbolem R1 zakazuje się w istocie lokowania jakichkolwiek budynków lub budowli, bez względu na to, czy obiekty te miałyby charakter obiektów rolniczych, czy też nie. Przepis § 20 pkt 3 planu dopuszcza co prawda lokowanie na przedmiotowym terenie budynków i budowli rolniczych w obrębie wyznaczonych linii zabudowy. Jednak dopuszczenie takiej formy zabudowy jest de facto fikcją, ponieważ w części graficznej planu na obszarze R1 w ogóle nie została wyznaczona linia zabudowy, co wyklucza możliwość wznoszenia jakichkolwiek obiektów budowlanych. O pozorności dopuszczenia zabudowy w sposób, o którym mowa w § 20 pkt 3 planu przesądza również treść § 20 pkt 5 lit. b i c planu w zakresie dopuszczającym maksymalną powierzchnię zabudowy na poziomie 1 % oraz maksymalny wskaźnik zabudowy na poziomie 0,01.