Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 30 kwietnia 2019 r., sygn. II SA/Ol 155/19

Prawo miejscowe; Zagospodarowanie przestrzenne

Dnia 30 kwietnia 2019 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Katarzyna Matczak Sędziowie sędzia WSA Beata Jezielska (spr.) sędzia WSA Piotr Chybicki Protokolant specjalista Wojciech Grabowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 kwietnia 2019 roku sprawy ze skargi M. P. na uchwałę Rady Miejskiej w Olsztynku z dnia 2 października 2018 roku nr L-462/2018 w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenu położonego w obrębie geodezyjnym Platyny oraz Warlity Małe, gmina Olsztynek - oddala skargę.

Uzasadnienie

Rada Miasta w Olsztynku podjęła w dniu 2 października 2018r. uchwałę nr L-462/2018 w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenu położonego w obrębie geodezyjnym Platyny oraz Warlity Małe, gmina Olsztynek.

Na powyższą uchwałę skargę to tut. Sądu wniósł M.P. (dalej jako: skarżący) wnosząc o stwierdzenie jej nieważności. Zarzucił naruszenie art. 20 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2019r. poz. 506 ze zm., dalej jako: u.s.g.) oraz § 33 ust. 4 i ust. 8 Statutu Gminy Olsztynek uchwalonego uchwałą Nr XXXVIII-410/2014 Rady Miejskiej w Olsztynku z dnia 6 listopada 2014r. w sprawie Statutu Gminy Olsztynek, a także naruszenie art. 140 Kodeksu cywilnego i art. 64 ust. 3 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji RP poprzez przekroczenie granic władztwa planistycznego, a w konsekwencji naruszenie prawa własności skarżącego. Podniósł, że zaskarżona uchwała była przedmiotem sesji nadzwyczajnej Rady, zwołanej w dniu 8 września 2018r. Zarówno jednak ze względu na przedmiot, jak i okoliczności towarzyszące zwołaniu sesji, nie powinna mieć ona takiego charakteru. Zdaniem skarżącego nieuzasadnione zwołanie sesji nadzwyczajnej narusza przepis art. 20 u.s.g. oraz § 33 ust. 4 i ust. 8 Statutu Gminy. Sesje nadzwyczajne powinno się bowiem zwoływać tylko w wyjątkowych sytuacjach, w których np. niepodjęcie uchwały mogłoby narazić gminę na poważne konsekwencje. Również porządek obrad sesji nadzwyczajnej jest specyficzny, gdyż poza otwarciem i zamknięciem sesji oraz zatwierdzeniem jej porządku, może zawierać tylko te sprawy, z powodu których sesję nadzwyczajną zwołano. Jeżeli nie zachodzą przesłanki do zwołania sesji nadzwyczajnej, a została ona zwołana, to stanowi to istotne naruszenie prawa, pozwalające na omijanie przepisów ustawy i statutu gminy dotyczących zwoływania sesji w obowiązujących terminach, przesyłania materiałów i projektów uchwał w obowiązujących terminach radnym celem umożliwienia im zapoznania się z tymi materiałami i przygotowania się do obrad, a także informowania społeczeństwa o sesji i projektach uchwał. Skarżący podał, że zgodnie z § 33 ust. 8 Statutu Gminy zawiadomienie o terminie, miejscu i przedmiocie obrad Rady powinno być podane do publicznej wiadomości poprzez umieszczenie informacji na tablicy ogłoszeń Urzędu lub na stronie BlP Urzędu, a na stronie BlP urzędu nawet obecnie takiego zawiadomienia nie ma. Powołał się na także na naruszenie art. 140 Kodeksu cywilnego wskazując, że prawo własności jest prawem podmiotowym bezwzględnym, skutecznym wobec wszystkich podmiotów (erga omnes) podlegających danemu prawodawstwu, a zgodnie z Konstytucją RP ograniczenia prawa własności mogą być wprowadzone tylko w drodze ustawy i pod warunkiem, że nie godzą w "istotę prawa własności" (art. 64 ust. 3 Konstytucji RP) oraz są usprawiedliwione potrzebą ochrony innych wskazanych w Konstytucji dóbr (art. 31 ust. 3 Konstytucji RP). Zarzucił, że zaskarżona uchwała wprowadza znaczne ograniczenia dla skarżącego w zakresie korzystania przez niego z nieruchomości i jego zdaniem zostały one wprowadzone w celu uniemożliwienia mu przeprowadzania inwestycji. Wskazał, że plan nie może zawierać zapisów wprowadzających dowolne ograniczenia właścicieli, zakazy lub nakazy nieprzewidziane w przepisach powszechnie obowiązujących, a do takich właśnie należy je zaliczyć. Jego zdaniem zmiany w planie stanowią również przejawy dyskryminacji pewnej grupy obywateli w związku z rodzajem prowadzonej przez nich działalności gospodarczej. Zarzucił także, że zaskarżona uchwała wprowadza liczne ciągi komunikacyjne, uniemożliwiające zagospodarowanie gruntów z ich dotychczasowym przeznaczeniem oraz ochronę konserwatorską, co również uniemożliwia wykorzystanie tej nieruchomości na cele, na które zostały one przez skarżącego nabyte. Skarżący wskazał, że posiada interes prawny w zaskarżeniu uchwały, gdyż będzie ona bezpośrednio oddziaływała na sferę wykonywania prawa własności nieruchomości z uwagi na to, że jest właścicielem nieruchomości rolnych w obrębie W., C. W., G., Z., W. M., P. oraz E., w miejscowości P. o łącznej powierzchni ponad 1.000 ha oraz nieruchomości lokalowej o pow. 101,5 m2 wraz z udziałem w części w nieruchomości wspólnej usytuowanym na działce gruntu o powierzchni 0,9524 ha położonej w obrębie G.