Wyrok WSA w Łodzi z dnia 25 stycznia 2012 r., sygn. II SA/Łd 1059/11

Dnia 25 stycznia 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Stępień Sędziowie Sędzia WSA Barbara Rymaszewska Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski (spr.) Protokolant asystent sędziego Agnieszka Gortych-Ratajczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 stycznia 2012 roku sprawy ze skargi D. W. na uchwałę Rady Gminy L. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obszarów położonych w obrębach geodezyjnych [...], [...], [...], [...], [...], [...] w Gminie L. oddala skargę.

Uzasadnienie

D. W., działając na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001r., Nr 142, poz. 1591 ze zm.) zaskarżyła do Wojewódzkiego Sądy Administracyjnego w Łodzi uchwałę Rady Gminy Lutomiersk Nr LVI/394/10 z dnia 3 listopada 2010r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obszarów położonych w obrębach geodezyjnych Franciszków, Źurawieniec Leonów, Mlianów, Wola Puczniewska, Puczniew, Zygmuntów w Gminie Lutomiersk.

Powyższej uchwale skarżąca zarzuciła naruszenie:

- art. 9 ust. 4 i art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. 2003r., Nr 80 poz. 717 ze zm.), poprzez zatwierdzenie planu zagospodarowania przestrzennego dla obszarów położonych w obrębach geodezyjnych Franciszków, Źurawieniec Leonów, Milanów, Wola Puczniewska, Puczniew, Zygmuntów w Gminie Lutomiersk pomimo, iż nie uwzględnia on ustaleń Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy Lutomiersk, przyjętych uchwałą nr XXXIIł/241/2005 Rady Gminy Lutomiersk z dnia 21 czerwca 2005r.;

- § 271 ust. 2 i 8, w związku z § 209 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, poprzez nakazanie lokalizowania nowej zabudowy i ogrodzeń minimum 30 m od granicy lasu bez żadnego uzasadnienia tak dalekiej ingerencji w prawo własności osób prywatnych, w tym skarżącej;