Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 25 października 2016 r., sygn. II SA/Rz 60/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Piotr Godlewski Sędziowie WSA Krystyna Józefczyk /spr./ WSA Joanna Zdrzałka Protokolant specjalista Anna Mazurek - Ferenc po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 października 2016 r. sprawy ze skargi A. Sp. z o.o. w [....] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] października 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz strony skarżącej A. Sp. z o.o. w [...] kwotę 997 zł /słownie: dziewięćset dziewięćdziesiąt siedem złotych/ tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi A Sp. z o.o. z siedzibą w [...], dalej "Spółka" jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego, dalej "Kolegium" z dnia [...] października 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego.

Z akt administracyjnych sprawy wynika, że Burmistrz [...] decyzją z dnia [...] maja 2015 r. nr [...], po rozpoznaniu wniosku Spółki z dnia 7 grudnia 2010 r., odmówił ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego dla przedsięwzięcia polegającego na budowie stacji bazowej telefonii komórkowej [...] działce nr 563 w P. Motywując swoje rozstrzygniecie organ wyjaśnił, że inwestor nie wykonał wezwania organu z dnia 14 kwietnia 2015 r. do uzupełnienia wniosku inicjującego postępowanie poprzez określenie charakterystycznych parametrów technicznych inwestycji oraz danych charakteryzujących jej wpływ na środowisko. Niekompletność wniosku, a tym samym niemożność ustalenia czy inwestycja odpowiada wymogom przepisów szczególnych zawartych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz.U. Nr 213, poz. 1397 ze zm.) oraz rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 30 października 2003 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów pól elektroenergetycznych w środowisku oraz sposobów dotrzymania tych poziomów (Dz.U. Nr 192, poz. 1883) legła u podstaw do wydania decyzji odmownej.