Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 25 października 2016 r., sygn. I SA/Po 753/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Bejgerowska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Barbara Rennert Sędzia WSA Aleksandra Kiersnowska - Tylewicz Protokolant: referent stażysta Krzysztof Dzierzgowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 października 2016 r. sprawy ze skargi [...] sp. z o.o. w [...] na decyzję Dyrektora Izby Celnej w [...] z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automacie poza kasynem gry oddala skargę.

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Celnego w K. decyzją z dnia [...] r., nr [...], działając na podstawie art. 207 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm. - w skrócie: "O. p."), w związku z art. 2 ust. 3, 4 i 5, art. 3, art. 4 ust. 1 pkt 1a, art. 8, art. 89 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2, art. 90 oraz art. 91 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r. poz. 471 - w skrócie: "u.g.h."), wymierzył Q. sp. z o.o. w [...] (dalej jako: spółka, strona lub skarżąca) karę pieniężną w kwocie [...]zł za urządzanie gier na automacie o nazwie [...] nr [...] poza kasynem gry.

W motywach rozstrzygnięcia wskazano, że funkcjonariusze celni w dniu [...] r. przeprowadzili kontrolę na stacji paliw Q. w [...] przy ul. [...], w którym działalność gospodarczą prowadziła skarżąca spółka, a kontroli poddano znajdujące się w lokalu urządzenia o nazwie [...] nr [...] . Z załączonej do akt umowy dzierżawy z dnia [...] r. wynika, że skarżąca wydzierżawiła spółce z o.o. X. w A. powierzchnię 5 m2 celem prowadzenia działalności gospodarczej, polegającej na umożliwieniu osobom trzecim rozrywki z wykorzystaniem automatów do gry (§ 2 ust. 1 umowy). W toku kontroli przeprowadzono gry kontrolne, podczas rozgrywania których stwierdzono, że wynik gry nie zależy wprost od umiejętności grającego, którego rola sprowadza się do jednokrotnego naciśnięcia przycisku uruchamiającego grę, lecz od losowego wytypowania symboli przez program gry zainstalowany w automacie. Potencjalny gracz nie ma możliwości w żaden sposób wpłynąć na wynik gry, tj. uzyskać odpowiednią konfigurację wygrywającą. Skoro gracz nie jest w stanie przewidzieć jakie symbole pojawią się na bębnach w momencie ich zatrzymania i nie ma możliwości w żaden sposób wpłynąć na wynik gry, to gry na powyższym automacie zawierają element losowości i są urządzane o wygrane pieniężne. Przeprowadzony eksperyment potwierdził, że gry oferowane na powyższym urządzeniu są grami na automatach w rozumieniu u.g.h. i urządzanymi z naruszeniem przepisów tej ustawy także dlatego, że lokal w którym znajdował się powyższy automat do gier, nie posiadał statusu kasyna. Za urządzającą gry uznano spółkę Q., posiadającą tytuł prawny do korzystania z lokalu, w którym znajdował się automat do gier. Zaznaczono, że strona choć nie była właścicielem przedmiotowego automatu, to była zaangażowana w urządzanie gier na nim. Wyraziła bowiem zgodę na wynajęcie części powierzchni lokalu, a tym samym wyposażyła go w automat do gier, a także zapewniła warunki umożliwiające jego uruchomienie (dostęp do energii elektrycznej) oraz dbała o jego właściwą eksploatację. Wstawiając urządzenie do ogólnodostępnego lokalu udostępniła je osobom trzecim, umożliwiając im prowadzenie gier i dodatkowo czerpiąc korzyści finansowe.