Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 14 września 2016 r., sygn. I SA/Wr 596/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Dagmara Dominik-Ogińska (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Barbara Ciołek, sędzia WSA Katarzyna Radom, Protokolant specjalista Agnieszka Dąbrowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 14 września 2016 r. sprawy ze skargi P. W. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] kwietnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji nieostatecznej dotyczącej zobowiązania w podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 2009 roku, od stycznia do grudnia 2010 roku i od stycznia do grudnia 2011 roku oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

1. Postępowanie przed organami podatkowymi

1.1. Przedmiotem skargi jest postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej we W. (dalej: organ podatkowy drugiej instancji) z dnia 11 kwietnia 2016 r., nr [...], utrzymujące w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w L. (dalej: organ podatkowy pierwszej instancji) z dnia 19 stycznia 2016r., nr [...] o nadaniu rygoru natychmiastowej wykonalności nieostatecznej decyzji Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej we W. z dnia 15 grudnia 2015 r., nr [...], określającej P. W. (dalej: strona/ skarżący/ podatnik), prowadzącemu działalność gospodarczą pod firmą A., zobowiązanie w podatku od towarów i usług (dalej: VAT) za poszczególne miesiące 2009 r., 2010 r. i 2011 r.

1.2. Jak wynika z akt sprawy, decyzją z dnia 15 grudnia 2015 r. nr [...] Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej we W. określił podatnikowi zobowiązanie w VAT za poszczególne miesiące 2009 r., 2010 r. i 2011 r. Od tej decyzji podatnik w dniu 30 grudnia 2015 r. wniósł odwołanie do organu podatkowego drugiej instancji. Postanowieniem z dnia 19 stycznia 2016 r., nr [...], organ podatkowy pierwszej instancji nadał ww. decyzji nieostatecznej rygor natychmiastowej wykonalności.

1.3. W uzasadnieniu postanowienia organ podatkowy pierwszej instancji wskazał, że podatnik posiada zaległości w VAT na kwotę 1.704.630 zł wraz z odsetkami na kwotę 559.331 zł oraz zaległości w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2010 r. na kwotę 1.144.679 zł wraz z odsetkami za zwłokę na kwotę 531.225 zł. Oprócz tego wobec strony toczy się postępowanie egzekucyjne w zakresie innych należności pieniężnych. Organ podatkowy zauważył przy tym, że podatnik wyprzedaje posiadany majątek trwały, przy czym strona nie posiada majątku o wartości odpowiadającej wysokości zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę, na którym można ustanowić hipotekę przymusową lub zastaw skarbowy, które korzystałyby z pierwszeństwa zaspokojenia. W konsekwencji organ podatkowy uznał, że istnieje obawa, że zobowiązanie wynikającej z decyzji z dnia 15 grudnia 2015 r. nie zostanie wykonane.