Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 2 marca 2016 r., sygn. I SA/Ol 841/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ryszard Maliszewski Sędzia WSA Wojciech Czajkowski (sprawozdawca) Sędzia WSA Jolanta Strumiłło po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 2 marca 2016 r., w trybie uproszczonym, sprawy ze skargi M. B. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności 1. uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia "[...]" o nr "[...]", 2. umarza postępowanie w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności, 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz skarżącego kwotę 357 (trzysta pięćdziesiąt siedem) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z dnia "[...]", Dyrektor Izby Skarbowej po rozpatrzeniu zażalenia M.B. na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia "[...]" w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności nieostatecznej decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia "[...]", którą określono kwoty nadwyżki podatku naliczonego VAT nad należnym do przeniesienia na następny miesiąc oraz podatek do zapłaty za poszczególne miesiące 2010r. - utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji.

W uzasadnieniu postanowienia organu pierwszej instancji wskazano, że zaszła w sprawie przesłanka z art. 239b § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej. Strona nie posiada bowiem majątku o wartości odpowiadającej wysokości zaległości podatkowych wraz z odsetkami za zwłokę, na którym można ustanowić hipotekę przymusową lub zastaw skarbowy, korzystające z pierwszeństwa zaspokojenia. Ponadto zobowiązanie może zostać niewykonane ponieważ dochody podatnika z prowadzonej działalności gospodarczej nie gwarantują zapłaty podatku. Organ zwrócił również uwagę, że charakter stwierdzonych nieprawidłowości w toku kontroli podatkowej, tj. posługiwanie się fikcyjnymi fakturami, uprawdopodabnia obawę niewykonania zobowiązania podatkowego.