Wyrok WSA w Kielcach z dnia 24 sierpnia 2017 r., sygn. I SA/Ke 408/17

Podatek od towarów i usług

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Magdalena Chraniuk-Stępniak (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Danuta Kuchta, Sędzia WSA Ewa Rojek, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Celestyna Niedziela, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 sierpnia 2017 r. sprawy ze skargi B.K. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności 1. uchyla zaskarżone postanowienie i poprzedzające je postanowienie organu pierwszej instancji; 2. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej na rzecz B.K. kwotę 597 (pięćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Administracji Skarbowej postanowieniem z [...] nr [...] utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego z [...] nr [...] w sprawie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z [...] nr [...]. Decyzją tą organ określił B. K. zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia

2010 r. do grudnia 2010 r.

Organ powołał przepis art. 239b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej i podniósł, że dla nadania decyzji nieostatecznej rygoru natychmiastowej wykonalności konieczne jest spełnienie dwóch przesłanek. Pierwszą jest wystąpienie jednej z czterech okoliczności wskazanych w § 1 art. 239b Ordynacji podatkowej, a drugą uprawdopodobnienie przez organ podatkowy, że zobowiązanie wynikające z decyzji nie zostanie wykonane. Organ podkreślił, że użyte w art. 239b § 2 Ordynacji podatkowej sformułowanie "uprawdopodobni" oznacza, iż organ podatkowy ma jedynie wykazać prawdopodobieństwo, że zobowiązanie nie zostanie wykonane.

Organ stwierdził, że w przedmiotowej sprawie zaistniała przesłanka zastosowania rygoru natychmiastowej wykonalności wskazana w art. 239b § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej, polegająca na zbywaniu przez stronę majątku znacznej wartości. Organ ustalił, że B. K. jest właścicielem nieruchomości (wraz z T. K.) położonych w W. - lokalu mieszkalnego przy A. o wartości 325.460 zł oraz zabudowanej działki gruntu, położonej przy ul. K. 82H, zabudowanej budynkiem mieszkalnym w zabudowie szeregowej o wartości 1.090.000 zł.